Biblia Todo Logo
အွန်လိုင်း သမ္မာကျမ်းစာ

- ကြော်ငြာတွေ -




Îşaya 13:13 - Kurmanji Încîl

13 Ezê ezmanan bihejînim, Wê dinya jî, ji cihê xwe bileqe, Di xezeba Xudanê Karîndar de, Di roja hêrsa min a dijwar de.

အခန်းကိုကြည့်ပါ။ ကော်ပီ




Îşaya 13:13
27 ပူးပေါင်းရင်းမြစ်များ  

Ew dinyayê ji cihê wê dihejîne Û stûnên wê dilerizîne.


Hingê dinya lerizî, hejiya, Bingeha çiyan ji binî ve leqiya. Çimkî Xudan hêrs bûbû.


Xezeba te bi şid di ser min re derbas bû, Tirsa te ez qedandim.


Çaxê Xudan rabe dinyayê bitirsîne, Wê mirov ji ber tirs û xofa Xudan, Ji ber rewnaqiya wî, Bikevin şikeftên zinaran û qulên axê.


Peyama li ser beriya keviya deryayê: Çawa bahoz radibe û di Negevê re derbas dibe, Ewê jî, ji beriyê, ji diyarê tirsdar wisa were.


Wî destê xwe bi ser deryayê ve dirêj kir, Wî padîşahî lerizandin. Xudan li ser Kenanê emir kir, Wê kelehên wê helak bibin.


Va ye, wê Xudan dinyayê Xerab û wêran bike. Wê rûyê erdê serobino bike, Şêniyên wê belav bike.


Kesê ji ber hewara sawê bireve, wê bikeve çalê, Wê kesê ji çalê derkeve jî bikeve dafikê. Çimkî kulekên ezmanan vebûn Û bingeha dinyayê dilerize.


Dinya bi tevahî perçiqî, Dinya bi tevahî qelişî, Dinya bi tevahî hejiya.


Wê hemû nexşên ezmanan birizin, Wê ezman wekî lûlikên nivîsê bên pêçan. Wê hemû nexşên ezmanan biçilmisin, Wekî pelê mêwê biçilmise, Wekî fêkiyê darhejîrê diçilmise.


“Ya Babîla keça xama! Dakeve xwarê û di nav tozê de rûne! Ya keça Kildaniyan! Textê te tuneye, li erdê rûne! Çimkî wê êdî ji te re ‘Nazik û nazdar’ nebêjin.


Li ezmanan binêrin, Li jêr, li erdê jî çavên xwe vekin. Çimkî wê ezman wekî dûyê belav bibin Û erd wekî pertalan kevin bibe. Wê şêniyên wê jî wekî mêşan bimirin. Lê wê rizgariya min herheyî be Û rastiya min neyê şikandin.


Welat bi xezeba Xudanê Karîndar şewitî, Wê gel ji bo êgir bibe êm. Wê heyfa bira li bira neyê.


Xudan wiha dibêje: “Va ye, ezê li dijî Babîlê û şêniyên Lêv-Qamayê, Bayekî rakim ku helak dike.


“Hemû rêwîno! Ma ev ji bo we ne tiştek e? Binêrin û bibînin Ka êş heye wekî êşa ket serê min, Ev êşa ku di roja hêrsa xwe ya dijwar de Xudan anî serê min.


Wê Xudan ji Siyonê bike himîn. Wê dengê wî ji Orşelîmê gazî bike Û erd û ezman bihejin. Lê wê Xudan ji bo gelê xwe, sitargeh, Ji bo Îsraêliyan bibe keleh.


«Di pey tengahiya wan rojan de, di cih de, Roj wê tarî bibe, Û heyv ronahiya xwe nede, Stêr wê ji ezmên bikevin. Û rojgêranên ezmanan wê ji riya xwe derkevin.


Erd û ezman wê bibihûrin, lê peyvên min tu caran nabihûrin.


Lê Roja Xudan wê wek dizan bê. Di wê rojê de ezman wê bi guregureke mezin winda bibin, hêman wê bişewitin, erd û her tiştê ku tê de ye wê ji hev bikeve, tune bibe.


Hingê min textekî mezin ê spî û yê li ser wî rûniştibû dît. Erd û ezmên ji ber wî bazdan û cihek ji bo wan peyda nebû.


ကြှနျုပျတို့နောကျလိုကျပါ:

ကြော်ငြာတွေ


ကြော်ငြာတွေ