Îşaya 10:34 - Kurmanji Încîl

³⁴ Wê derên gur ên daristanê bi biviran bibire, Wê Lubnan bi saya yê Karîndar bikeve.

Îşaya 10:34 ပူးပေါင်းရင်းမြစ်များ

Zebûr 103:20

Ey hûn milyaketên wî, Xudan pîroz kin! Ey egîtên ku bi ya wî dikin, Wî gohdar bikin!

Îşaya 10:18

Wê rûmeta daristan û bexçeyên wê yên berdar, Heta can û bedena wê telef bibe, Çawa ku nexweşek dihele.

Îşaya 2:13

Wê li dijî hemû darên sedrê yên berz û bilind ên Lubnanê, Li dijî hemû darmaziyên Başanê,

Îşaya 31:8

Wê Aşûr bi şûr bikeve, Lê ne bi şûrê mirovan. Wê şûr daqurtîne, Lê ne şûrê însanan. Wê ji ber şûran birevin Û xortên wê bibin suxrevan.

Îşaya 33:9

Welat şîn dike û diçilmise, Lubnan şerm û qels dike. Deşta Şaronê wekî beriyê ye. Başan û Karmel pelên xwe diweşînin.

Îşaya 37:24

Bi riya xulamên xwe Te tinazên xwe bi Reb kir û got: Ez bi gelek erebeyên şer re Çûm serê çiyayên bilind, Gihîştim serê bilindciyên Lubnanê. Min darên bilind ên sedrê Darên bijare yên çaman birîn. Ez çûm dera herî bilind Ez çûm daristana herî gur.

Îşaya 37:36

Milyaketê Xudan derket û ji artêşgeha Aşûrê sed û heştê û pênc hezar kes kuştin. Serê sibê tenê cendek hebûn.

Yêremya 22:7

Ezê li dijî te xerabkaran amade bikim Ku çekê her yekî di destê wî de ye. Wê darên te yên sedrê yên bijare jêkin Û bavêjin nava êgir.

Yêremya 48:2

Êdî wê pesnê Moavê nemîne, Li Heşbonê wê li dijî wê fen û fût bikin. Wê bibêjin: ‘Werin em bişikênin, Bila ji miletbûnê bikeve!’ Madmênîno! Hûnê hiş bin! Wê şûr li pey we keve.

Daniyêl 4:23

“Îcar ya padîşah, te dît va ye çavdêrek, kesekî îlahî ji ezmanan hat xwarê. Wî got: ‘Darê bibirin û tune bikin, lê qurm û koka wî bi hesin û bi tûnc bipêçin, li xwarê, di nav giyayê teze de bihêlin. Bila bi xunava ezmanan şil bibe, heta ku heft dem di ser re derbas bû. Bila bi heywanên çolê re para wî hebe.’

Nahûm 1:12

Xudan wiha dibêje: “Tevî ku ew hêzdar û zêde ne jî, Wê wekî hiriyê bên birîn, Wê derbas bibin û nemînin. Ya gelê min! Min tu nizim kiribe jî, Ezê careke din te nizim nekim.

Selanîkî II, 1:7

û we bi me re rihet bike, hûn ên ku tengahiyê dikişînin. Ev wê weha be: Gava Xudan Îsa bi milyaketên xwe yên bihêz ve di pêta êgir de ji ezmên xuya bibe,

Petrûs II 2:11

Lê bi ser ku milyaket di hêz û karînê de ji wan mezintir in jî, li ber Xudan wan bi çêrkirinê sûcdar nakin.

Peyxam 10:1

Hingê min milyaketekî din ê hêzdar dît ku ji ezmên dihat xwarê. Ew bi ewr wergirtî bû û li ser serê wî keskesor hebû. Rûyê wî wek rojê û lingên wî wek stûnên êgir bûn.

Peyxam 18:21

Hingê milyaketekî hêzdar kevirek wek beraşekî mezin hilda, avêt deryayê û got: «Bajarê mezin Babîl weha bi ketineke mezin wê bê avêtin Û êdî tu caran xuya nabe.