Biblia Todo Logo
အွန်လိုင်း သမ္မာကျမ်းစာ

- ကြော်ငြာတွေ -




Îşaya 10:3 - Kurmanji Încîl

3 Di roja cezakirinê de, Dema helakbûn ji dûrî ve tê serê we, Hûnê çi bikin? Ji bo alîkariyê ber bi kê ve birevin? Hebûna xwe deynin ku derê?

အခန်းကိုကြည့်ပါ။ ကော်ပီ




Îşaya 10:3
40 ပူးပေါင်းရင်းမြစ်များ  

Aqûb bihîst ku kurên Lavan dibêjin: “Aqûb hemû malê bavê me bir. Tevahiya dewlemendiya xwe, ji malê bavê me civand.”


Heta Çemê Şerîayê dane pey wan. Tevahiya rê bi cil û tiştên avêtî tije bûbû gava Aramî bi lez reviyabûn. Qasid vegeriyan û ji padîşah re gotin.


Çaxê Xwedê rabe ezê çi bikim? Dema hesêb bipirse, ezê çi bersivê bidim?


Di roja xezebê de serwet bi kêrî tiştekî nayê, Lê rastî ji mirinê rizgar dike.


Bikin zarîn! Çimkî roja Xudan nêzîk e. Wê ew roj ji Yê Karîndar, Wekî hilweşînekê bê.


Wê rojê, wê rûmeta Aqûb qels bibe, Wê bezê goştê wî bihele.


Wê rojê wê mirovên li vê keviyê rûdinin bibêjin: ‘Binêrin çi hat serê kesên em bi wan ewle bûn! Ew kesên em ji ber Padîşahê Aşûrê ji bo alîkarî û rizgarbûnê reviyan ba wan. Emê çawa bifilitin?’”


Ew mirin, wê nejîn. Ew sî ne, wê ranebin. Çimkî te ew ceza û helak kirin, Te bibîranîna wan tune kir.


Çimkî, va ye Xudan ji cihê xwe dertê. Wê ji ber neheqiyên wan, Şêniyên dinyayê ceza bike. Wê dinya xwîna li ser xwe derxe meydanê, Wê kuştiyan êdî veneşêre.


Çimkî dewşek ji bo xwedirêjkirinê kin e, Lihêf ji bo xwenixamtinê berteng e.


Wê Xudanê Karîndar Bi dengê brûskê, Bi erdhej û xirecirê, Bi bahoz û taviyê, Bi pêta agirê bi şewat, Te ceza bike.


We got: ‘Na! Emê li hespan siwar bibin û birevin.’ Belê hûnê bi rastî jî birevin. We got: ‘Emê li hespên beza siwar bibin.’ Belê kesên dane pey we jî wê lingsivik bin.


Herkes ji ber gelê bi kêrî wan nayê şerm dike. Wê ew gel ne alîkariyê, ne jî feydeyê, Lê tenê şermezarî û riswatiyê bîne.”


Çimkî alîkariya Misrê pûç û beredayî ye, Loma min navê wir kir ‘Rahava Bêkêr.’


Gunehkarên Siyonê tirsiyan, Lerzekê bi xwedênenasan girt. Dibêjin: “Ma kî ji me dikare li ber agirê bimîne Ku dixwe û tune dike? Kî ji me dikare li ber pêtên herheyî rûne?”


Îşayayê Pêxember hat ba Hîzqiyayê Padîşah û jê re got: “Van zilaman çi got? Ji ku derê hatine ba te?” Hîzqiya got: “Ji welatekî dûr, ji Babîlê hatine ba min.”


Loma diyarê miriyan gewriya xwe fireh kir, Devê xwe bêpîvan vekir. Gava giregir û kesên ji rêzê yên Orşelîmê Bi heytehol û xirecireke mezin şa dibin, wê bikevin wir.


Xudan wê ji bo miletên dûr alekê biçikîne Ji bo ku ji binê dinyayê gazî wan bike, bifîkîne. Wê zûka, bi lez û bez werin.


Ezê li dijî te xerabkaran amade bikim Ku çekê her yekî di destê wî de ye. Wê darên te yên sedrê yên bijare jêkin Û bavêjin nava êgir.


Ya bajarê wêranbûyî, tê çi bikî? Tu cilên sor jî li xwe bikî, Bi xemlên zêrîn xwe bixemilînî jî, Çavên xwe jî kil bikî, Tu beredayî xwe rind dikî. Dildarên te, te red dikin Û didin pey kuştina te.


Pêxember bi derewan pêxemberiyê dikin Û kahin li gorî fikrên xwe serweriyê dikin. Gelê min jî, ji vê yekê hez dike, Lê di dawiyê de hûnê çi bikin?


Gotina Xudan ev e: “Ma ez wan ji ber vê yekê ceza nekim? Canê min ji miletekî wiha heyfê nestîne?”


“Gava Efrayîm nexweşiya xwe, Cihûda birîna xwe dît, Efrayîm çû Aşûrê Û ji padîşahê mezin alîkariyê xwest. Lê ew nikare şifa bide we, Nikare birîna we bikewîne.


Hûnê di roja cejnê de, Di roja cejna Xudan de çi bikin?


Rojên cezakirinê hatin, Rojên hesabkirinê hatin, Bila Îsraêl vê bizanibe! Lê ji ber zêdebûna sûcê te Ji ber mezinahiya dijminatiya te, Li gorî we pêxember ehmeq, Mirovê ruhanî jî dîn e!


Wekî wî mirovî ye ku ji ber şêr direve Û hirç tê pêşiya wî, Mîna zilamê ku tê malê, dest dispêre dîwêr Û mar pê vedide.


Çêtirê wan wekî zîwanê ye, Herî dilrastê wan mîna stiriyan e. Lê çawa ku pêxemberên wan ew hişyar kirin, Roja cezakirina wan hat. Niha şaş û metel in.


Wê di roja xezeba Xudan de Zîvên wan jî, zêrên wan jî Wê nikaribe wan rizgar bike. Di agirê xîreta Xudan de Wê tevahiya welêt bê daqurtandin. Çimkî wê hemû şêniyên welêt ber bi dawiyê, Ber bi dawiyeke tirs û sawê ve bibe.


û wê te û zarokên te yên di nav te de li erdê bixin û ewê di nav te de kevir li ser kevir nehêlin, çimkî te wextê serdana xwe nezanî.»


“Wê Xudan ji dûrî, ji binê dinyayê miletekî ku tu ji zimanê wî fêm nakî, wekî teyrê baz bi ser te de bîne.


Di nav miletan de jiyaneke qenc bijîn. Û eger wek ku hûn xerabkar in ketma we bikin jî, bila kirinên we yên qenc bibînin û di Roja Edaletê de pesnê Xwedê bidin.


ကြှနျုပျတို့နောကျလိုကျပါ:

ကြော်ငြာတွေ


ကြော်ငြာတွေ