22 Zîvê te bû çanc, Şeraba te av tevlêkirî.
Tu hemû xerabên dinê wek çanç davêjî, Loma ez hez dikim ji şîretên te.
Ma bajarê dilsoziyê çawa bû fahîşe! Ew bajarê ku bi edaletê tije bû. Berê rastî lê dima, Niha kujer!
Serekên te serhildêr, Bûne hevparên dizan. Tev ji bertîlê hez dikin, Dane pey diyariyan. Mafê sêwiyan nadin, Nakin doza jinebiyan.
Gava şerab xilas dibe, ew zinayê dikin. Serekên wan ji şermezariyê zehf hez dikin.
Xudan wiha dibêje: “Ya Efrayîm ez çi bikim ji te? Ya Cihûda ez çi bikim ji te? Dilovaniya we mîna mija serê sibê ye, Mîna xunava zû radibe û diçe.
Çimkî em wek gelekan peyva Xwedê nakin destgehê bazirganiyê. Lê belê em wek mirovên ku ji aliyê Xwedê ve hatine şandin, di yekîtiya Mesîh de li ber Xwedê bi dilekî paqij dipeyivin.
