Di rojên Septê, cejnên Heyva Nû û cejnên kifşkirî yên din de, gava qurbanên şewitandinê li ber Xudan dihatin pêşkêşkirin, wê li gorî hejmarên di rê û rêbazên wan hatine diyarkirin de, herdem amade bibûna.
Te ji bo min bi pere qamîşê bêhnxweş nekirî Û bi bezê qurbanên xwe ez têr nekirim. Te tenê gunehên xwe li min bar kirin, Bi neheqiyên xwe ez westandim.
“Çimkî ez Xudan, ez ji edaletê hez dikim Û ji xerabî û neheqiyê nefret dikim. Ezê bi dilsozî heqdestê wan bidim, Ezê bi wan re peymaneke herheyî çêkim.
We bi gotinên xwe Xudan aciz kir. Lê hûn dibêjin: “Me çawa ew aciz kir?” We bi van gotinan aciz kir: “Her kesê xerabiyê dike di çavê Xudan de qenc e. Dilê wî bi wî kesî xweş e.” Bi ser de we ev jî got: “Ka Xwedayê edaletê?”