Îbranî 4:7 - Kurmanji Încîl

⁷ Loma piştî demeke dirêj Xwedê bi devê Dawid dibêje «îro» û careke din rojekê destnîşan dike. Wek ku berî niha hatiye gotin: «Eger îro hûn dengê wî bibihîzin, Dilê xwe hişk nekin.»

Peymana Nû (Încîl)

⁷ Bona vê yekê Xwedê rʼojeke din kʼifş dike û dibêje «îro», pey gelek wextarʼa, çawa bi zarê Dawid jor hate gotinê: «Îro heger hûn dengê Wî bibihên, serhʼişk nîbin».

Пәймана Ну (Инщил)

⁷ Бона ве йәке Хԝәде рʼожәкә дьн кʼьфш дькә у дьбежә «иро», пәй гәләк ԝәхтарʼа, чаԝа бь заре Даԝьд жор һатә готьне: «Иро һәгәр һун дәнге Ԝи бьбьһен, сәрһʼьшк нибьн».

کتاب مقدس به زبان کردی شیکاکی

⁷ خدا دیسا رُژَگه معلوم بویی کِفش دِگَت، ’ایرو‘، بِ واسِطا زَبورا داوود پاشه دَرباز بونا گَلَک وقتا بِ وان قِسانَ گُتیَ: «ایرو، هَگو اون دَنگا وی دِبیهیسِن، دله خو نَگَنَ بَر.»

Îbranî 4:7 ပူးပေါင်းရင်းမြစ်များ

Padîşah I, 6:1

Di çar sed û heştê saliya derketina gelê Îsraêl a ji welatê Misrê de, di meha diduyan a çarsaliya padîşahiya xwe ya li ser gelê Îsraêl de ku meha Zîvê ye, Silêman dest bi avakirina Mala Xudan kir.

Zebûr 95:7

Çimkî ew Xwedayê me ye, Û em jî gelê mêrga wî, Miyên ber destê wî ne. Xwezî we îro dengê wî bibihîzta,

Metta 22:43

Îsa ji wan re got: «Nexwe çawa Dawid bi saya Ruh navê Xudan hildide û dibêje:

Marqos 12:36

Dawid bi xwe bi saya Ruhê Pîroz dibêje: ‹Xudan ji Xudanê min re got: Li milê min ê rastê rûne, Heta ku ez dijminên te bikim bin lingên te.›

Lûqa 20:42

Çimkî Dawid bi xwe di kitêba Zebûrê de dibêje: ‹Xudan ji Xudanê min re got: Li milê min ê rastê rûne,

شُله رسولا 2:29

«Birano, divê bi eşkereyî ji we re li ser bavê me Dawid bê gotin ku ew hem mir û hem jî hat veşartin û gora wî jî heta îro li ba me ye.

شُله رسولا 2:31

Dawid ev ji pêşî ve dît û li ser vejîna Mesîh got: ‹Ew ne li diyarê miriyan hat hiştin Û ne jî bedena wî rizîbûn dît.›

شُله رسولا 28:25

Çaxê di nav xwe de li hev nehatin, beriya ku herin Pawlos ev peyv got: «Ruhê Pîroz bi devê Îşaya pêxember ji bav û kalên we re weha rast gotiye:

Îbranî 3:15

Çawa ku hatiye gotin: «Eger îro hûn dengê wî bibihîzin Dilê xwe hişk nekin wek wê roja ku bav û kalên we serî hildan.»