Biblia Todo Logo
အွန်လိုင်း သမ္မာကျမ်းစာ

- ကြော်ငြာတွေ -




Hoşêya 9:8 - Kurmanji Încîl

8 Ji bo Xwedê, pêxember nobedarê Efrayîm e. Lê li seranserê riyên wî dafik hene, Li Mala Xwedayê wî jî dijminatî heye!

အခန်းကိုကြည့်ပါ။ ကော်ပီ




Hoşêya 9:8
42 ပူးပေါင်းရင်းမြစ်များ  

Êlyasê ji Tîşbeya Gîladê ji Ahav re wiha got: “Bi navê Xudanê Jîndar ê Xwedayê Îsraêl ku ez li ber sekinî me, bêyî ku ez bêjim, wê di salên bê de, ne xunav hebe, ne jî baran.”


Piştî demeke dirêj, di sê saliya xelayê de gotina Xudan ji Êlyas re hat û got: “Here xwe nîşanî Ahav bide. Ezê baranê bibarînim ser axê.”


Niha tevahiya Îsraêlê pê bihesîne ku tevî çar sed û pêncî pêxemberên Baal û çar sed pêxemberên Aşêrayê ku li ser sifreya Îzabelê xwarin dixwin, li Çiyayê Karmelê li ba min bicivîne.”


Sîdqiyayê kurê Kenaena ji xwe re qiloçên hesinî çêkirin û got: “Xudan wiha dibêje: ‘Heta Aramî biqedin tê bi van qiloçan li wan bixî.’”


“Wî got: ‘Ezê herim û di devê hemû pêxemberên wî de bibim ruhekî xapînok.’ “Xudan got: ‘Bila. Tê bixapînî û bi ser bikevî. Here bike!’


Mîxaya jê re got: “Heke tu esse bi xêr û silamet vegerî, wî çaxî wê bê zanîn ku Xudan bi riya min negotiye.” Wî berdewam kir û got: “Ya gelno, guhdarî bikin!”


Paşê Padîşahê Îsraêlê, bi qasî çar sed pêxember civandin û ji wan re got: “Gelo ez herim şerê Ramot-Gîladê yan neçim?” Wan jê re got: “Rabe here. Wê Reb bajêr bide destê padîşah.”


Rojekê gava miriyek dihat veşartin dîtin ku komeke rêbiran tê. Wan mirî avêt gora Êlîşa û reviyan. Gava mirî li hestiyên Êlîşa ket, sax bû û rabû ser piyan.


Ebayê ku ji ser Êlyas ketibû, hilda li avê xist û got: “Xudan Xwedayê Êlyas li ku ye?” Gava wî jî li avê xist, av bi wî alî û vî alî ve bû du şeq û Êlîşa derbas bû.


Çû ber kaniya avê, xwê avêtê û got: “Xudan wiha dibêje: ‘Min av paqij kir. Êdî tu caran wê mirin û bêberî jê çênebe.’”


Êlîşa got: “Naxwe arvan bînin.” Wî ew avêt nava sîtilê û got: “Niha ji civatê re dagire bila bixwin.” Di sîtilê de tiştekî ku zirarê bide nema.


Xulamê wî got: “Ev çi ye ku ez deynim ber sed zilamî?” Êlîşa got: “Bide gel bila bixwe, çimkî Xudan wiha dibêje: ‘Wê bixwin û wê ji ber wan jî bimîne!’”


Rabû û çû li gorî gotina zilamê Xwedê li Çemê Şerîayê heft caran noqî avê bû. Laşê wî wekî laşê zarokekî biçûk, vegeriya halê xwe yê berê û paqij bû.


Ji ber vê yekê, heta hetayê wê kotîbûna Naeman, bi te û bi ziriyeta te re be.” Bi vî awayî Gêhazî, ji ba Êlîşa, bi laşekî wek berfê spî yê kotîbûyî derket.


Fermandar, bersiva zilamê Xwedê dabû û gotibû: “Heke Xudan di ezmanan de pencereyan jî veke, ma wê ev pêk bê?” Êlîşa jî gotibû: “Tê bi çavên xwe bibînî, lê tê jê nexwî.”


Fermandarê ku padîşah xwe dispartê, ji zilamê Xwedê re got: “Heke Xudan di ezmanan de pencereyan jî veke, ma wê ev tişt bibe?” Êlîşa got: “Tê bi çavên xwe bibînî, lê tê jê nexwî.”


Canê me, Wek çûkekê ji dahfika nêçîrvanan xelas bû, Dafik şikest, em xelas bûn.


Çimkî mirov bi dema xwe nizane. Masî çawa dikevin torê Û çivîk dikevin dafikê, Gava dema xerab jinişkave hat, Mirov jî wisa tên girtin.


Nobedar li bajêr rastî min hatin. Min pirsî: “Gelo we delalê min nedîtiye?”


Ya Orşelîm, min nobedar danîn ser dîwarên te! Wê hemû şev û rojan qet dengê xwe nebirin. Ya kesên ku Xudan bi bîr tînin Ku ew bêhna xwe venedin!


Pêşî, ez wekî berxê belengaz bûm ku dibin serjêkirinê. Min nizanibû ku wan li dijî min fen û fût kir û got: “Em darê bi fêkiyê wê re xera bikin! Em wî ji diyarê zindiyan helak bikin Ku careke din navê wî neyê bibîranîn.”


Îcar min got: “Ax, ya Reb Xudan, pêxemberan ji wan re got: ‘Hûnê şûr nebînin. Wê xela li ba we ranebe û ezê li vir aştiya mayînde bidim we.’”


“Min di nav pêxemberên Sameryayê de ev kirêtî dît: Wan bi navê Baal pêxemberî kir Û gelê min Îsraêl averê kir.


Çimkî wê roj bê Ku nobedar li herêma çiyayî ya Efrayîmê bêjin: ‘Rabin em hilkişin Siyonê, ba Xwedayê xwe Xudan!’”


Wan birîna gelê min bi sistî kewand. Gava aştî tuneye, ew dibêjin: ‘Aştî, aştî!’


Min nobedar danîn ser serê we ku gotin: ‘Guhdariya dengê boriyan bikin.’ Lê wan got: ‘Emê guhdariyê nekin.’


Pêxemberên te dîtiniyên pûç û derewîn li ser te dîtin. Wan sûcên te dernexistin meydanê Ku tu vegerî firehiya berê. Erê wan peyamên pûç û xapînok li ser te dîtin.


Ev yek ji ber gunehên pêxemberên wê Û neheqiyên kahinên wê çêbû Ku di nav wê de xwîna rastan rijand.


“Ya kahinno, guh bidin vê yekê! Ya Mala Îsraêl, baş guhdarî bikin! Ya kesên li qesra padîşah bibihîzin! Çimkî ev hikim li ser we ye. Hûn li Mîspayê bûn dafik, Li Çiyayê Tavorê bûn toreke raxistî.


Rojên cezakirinê hatin, Rojên hesabkirinê hatin, Bila Îsraêl vê bizanibe! Lê ji ber zêdebûna sûcê te Ji ber mezinahiya dijminatiya te, Li gorî we pêxember ehmeq, Mirovê ruhanî jî dîn e!


Wek di rojên Gîvayê de, Her ku çû dilê wan xerabtir bû. Xwedê wê neheqiyên wan bi bîr bîne, Cezayê gunehên wan bide.


Çêtirê wan wekî zîwanê ye, Herî dilrastê wan mîna stiriyan e. Lê çawa ku pêxemberên wan ew hişyar kirin, Roja cezakirina wan hat. Niha şaş û metel in.


Karên ku tu kesî nekirine, eger min di nav wan de nekiribana, wê gunehên wan tunebûya. Lê niha wan dît û dîsa hem ji min hem jî ji Bavê min nefret kirin.


Lê eger bi derewkariya min rastiya Xwedê ji bo rûmeta wî zêde dibe, çima ez dîsa wek gunehkarekî, sûcdar têm derxistin?


Bi ya rêberên xwe bikin û ji gotina wan dernekevin. Çimkî ew wek ên ku wê hesab bidin, berevaniya canê we dikin. Guh bidin wan, da ku ew vê yekê ne bi nalîn, lê bi dilxweşî bikin. An na, wê ji bo we bê kêr be.


ကြှနျုပျတို့နောကျလိုကျပါ:

ကြော်ငြာတွေ


ကြော်ငြာတွေ