Hoşêya 9:2 - Kurmanji Încîl

² Wê bênder û mehsere gel têr nekin, Hêviya şeraba nû wê vala derkeve.

Hoşêya 9:2 ပူးပေါင်းရင်းမြစ်များ

Destpêk 50:10

Çaxê gihîştin Bêndera Atadê ya li rojhilatê Çemê Şerîayê, bi şewat giriyan û şîn kirin. Ûsiv li wir heft rojan ji bo bavê xwe şîn kir.

Hoşêya 2:11

Ezê dawî li tevahiya şabûnê wê, Cejnên wê yên Heyva Nû û Rojên Septê, Tevahiya cejnên wê yên kifşkirî, bînim.

Hoşêya 2:12

Ezê mêw û darhejîrên wê wêran bikim ku li ser wan digot: ‘Ev destmiza min e, yarên min ev dan min.’ Ezê wan bikim daristan, Wê ji heywanên çolê re bibin çêre.

Hoşêya 2:9

Ji ber vê yekê ezê di dema wê de dexlê xwe, Di demsala wê de şeraba xwe jê bistînim. Ezê yekser kitan û hiriya xwe bistînim Ku bedena wê radipêçe.

Amos 5:11

Loma ji ber ku hûn belengazan di bin lingan de diperçiqînin Û bi zorê genim ji wan distînin, Hûnê li xaniyên ku we ji kevirên necirandî ava kirin, rûnenin Û şeraba rezên xweşik ên ku we danîne venexwin.

Hagay 1:9

“Hûn li hêviya dexlan zêde bûn, lê hindik pêk hat. We çi anî mala xwe, min da ber bayê.” Ev e gotina Xudanê Karîndar. “Gelo çima? Çimkî Mala min hê xerabe ye, lê xema we tenê mala we ye.

Hagay 2:16

Di wan deman de, gava zilamek digihîşt ber loda bîst elbî, rastî deh elban dihat. Gava dihat mehserê ku pêncî cer şerabê derxe, didît ku bîst cer şerab heye.