Di dawiyê de, wekî wî bi riya hemû xulamên xwe, pêxemberan gotiye, Xudan Îsraêl ji ber çavê xwe dûr xist. Bi vî awayî Îsraêl ji axa xwe, ber bi Aşûrê ve hate sirgûnkirin. Heta îro jî wisa ye.
Ya Xudan bibîne! Baş binêre, ka te ev anî serê kê! Ma bila jin berê xwe, zarokên hembêza xwe bixwin? Ma bila kahin û pêxember li Pîrozgeha Reb bên kuştin?
Wekî ji bo roja cejnê, Te ji her alî ve gazî tirs û sawên min kir. Di roja hêrsa Xudan de tu kes nefilitî û sax nema. Zarokên ku min anîn dinyayê û mezin kirin, Dijminên min ew telef kirin.
Li gorî hejmara rojên ku we lêkolîna welêt kir ango çil rojan, ji bo her rojekê salek ango hûnê çil salan cezayê sûcê xwe bikişînin. Hûnê bizanibin ku min rûyê xwe ji we vegerandiye.’
Wê rojê wê hêrsa min li dijî wan rabe. Ezê wan berdim û rûyê xwe ji wan veşêrim. Wê bên daqurtandin. Wê gelek xerabî û tengasî bên serê wan û wê rojê wê bêjin: ‘Ji ber ku Xwedayê me ne bi me re ye, ev xerabî têne serê me.’