10 “Min Îsraêl li çolê wek weşiyeke tirî dît, Bav û kalên we wekî berê pêşî yê darhejîrê dît. Lê ew hatin Baal-Peorê û xwe spartin tiştê şermê, Bi qasî tiştê ku jê hez dikirin kirêt bûn.
Ahav, çawa ku gunehên bi çûna Yarovamê kurê Nevat ne bes bin, rabû bi ser de jî keça Etbaalê Padîşahê Saydayiyan Îzabelê ji xwe re anî. Piştre ji Baal re xulamî kir û perizî wî.
Cihûdayîno! Bi qasî hejmara bajarên we, îlahên we hene. Bi qasî hejmara kuçeyên Orşelîmê, we gorîgeh çêkirin ku ji wî îlahê jê tê şermkirin, ango ji Baal re, bixûrê pêxin.’
Divê em di nav şerma xwe de razên. Bila riswabûna me, me binixême. Çimkî ji xortaniya xwe heta niha, em û bavkalên me, me li dijî Xwedayê xwe Xudan guneh kir. Me guhdariya dengê Xwedayê xwe Xudan nekir.”
Gava em ji wir vegerin, ezê rezên wê bidimê. Deşta Exorê jê re bikim deriyê hêviyê. Li wir wekî di rojên ciwaniyê de, Wekî dema ji welatê Misrê derketiye Wê bi şahî bersiva min bide.”
Ji ber fahîşetiya wan, ezê keçên we, Ji ber zinaya wan, ezê bûkên we ceza nekim. Çimkî mêrên we bi fahîşeyan re hevşa dibin, Bi laşfiroşên pûtperestiyê re qurbanan serjê dikin. Gelê bêferaset wê xera bibe.
Wekî pêşkêşiya şikirdariyê nanê hilatî bipêjin, Pêşkêşiyên xwe yên dilxwaziyê bidin bihîstin. Çimkî ev li xweşa we diçe, ya gelê Îsraêl!” Ev e gotina Reb Xudan.
Wey li min! Ez bûm wekî kesê piştî berhevkirina fêkiyên havînê Û piştî çinîn û efarekirina tirî, gûşiyek jî nabîne. Hejîrên beriya havînê neman ku dilê min diçê!
Bi vî awayî hûnê wan bibînin û hemû emrên Xudan bi bîr bînin. Hûnê wan bigirin ku nedin pey dil û çavên xwe yên ku zinayê dikin. Wê ev rîşî ji bo vê yekê hebin.