Dema jinik ji derî ket hundir, Ahiya dengê lingên wê bihîst û jê re got: “Were hundir, jina Yarovam. Te çima xwe wekî jineke din nîşan da? Ez hatime şandin ku xeberên xerab ji te re bêjim.
Êlyasê ji Tîşbeya Gîladê ji Ahav re wiha got: “Bi navê Xudanê Jîndar ê Xwedayê Îsraêl ku ez li ber sekinî me, bêyî ku ez bêjim, wê di salên bê de, ne xunav hebe, ne jî baran.”
Wî jê re got: “Xudan wiha dibêje: ‘Ma li Îsraêlê Xwedê tuneye ku te qasid şandin ba Baal-Zevûvê îlahê Eqronê û jê bipirsin? Loma tê ji wê nivîna li ser î, ranebî û esse bimirî.’”
Wê bi edaletê belengazan dadbar bike, Ji bo bindestên welêt bi wekhevî biryarê bide. Wê bi gopalê devê xwe li dinyayê bixe, Bi hilma lêvên xwe xeraban bikuje.
Min jî îro tu li dijî tevahiya welêt, li dijî padîşahên Cihûdayê, li dijî serek û kahinên wan, li dijî gelê welêt kirî bajarekî bisûr, stûneke hesinî û dîwarekî tûncîn.
Wî çaxî tê ji wan re bêjî: ‘Xudan wiha dibêje: Ezê hemû şêniyên vî welatî; padîşahên ku li ser textê Dawid rûdinin, kahin, pêxember û hemû şêniyên Orşelîmê, bi serxweşiyê tije bikim.
Loma Xwedayê Karîndar Xudan wiha dibêje: “Madem hûn wisa dibêjin, Ezê jî gotina xwe di devê te de bikim agir Û vî gelî jî bikim êzing. Wê agir wan daqurtîne.
Peyva Xwedê jîndar û bi bandûr e. Ji her şûrê dudev hê tûjtir e. Û heta can û ruh, hem jî movik û mejî ji hev veqetîne, lê diçe; dîwana niyet û ramanên dil dike.
Samûêl hêrs bû û got: “Te bêaqilî kir. Te guh neda fermana Xwedayê xwe Xudan ku li te kiribû. Heke te wisa nekira, wê Xudan padîşahiya te bêdawî bikira.
Lê Samûêl got: “Ma Xudan ji guhdariya dengê xwe zêdetir, ji pêşkêşî û qurbanên şewitandinê hez dike? Guhdarîkirin ji qurbanan û îtaetkirin ji bezê beranan çêtir e.