Ya Xudan, ya hêviya Îsraêl! Her kesên tu berdayî, wê şerm bikin. Kesên ji te dizivirin, wê li bin axê bên nivîsandin. Çimkî wan Xudanê kaniya ava jiyanê berda.
Efrayîm şivantiya bayê dike, Tevahiya rojê ketiye pey bayê rojhilat. Derew û zordariyê zêdetir dike. Bi Aşûrê re peyman girê dide, Rûnê zeytê dişîne Misrê.
“Di nav birayên xwe de mezin jî bibe, Bayê rojhilat, hilma Xudan a ku ji beriyê radibe, Wê kaniya wî hişk bike, Wê çavkaniya wî ziwa bibe. Tiştên hêja yên xezîneya wî wê talan bibin.