Ew ji darê re dibêjin: ‘Tu bavê min î.’ Ji kevirekî re dibêjin: ‘Te ez anîm dinyayê.’ Çimkî wan ne rûyê xwe, lê pişta xwe da min. Lê gava bela hat, wê bêjin: ‘Rabe, me rizgar bike!’
Ya Îsraêl, şa nebe! Wek gelên din kêfxweş nebe! Ji ber ku te bêbextî li Xwedayê xwe kir, Te zina kir. Di tevahiya bênderên dexlan de, Te ji destmiza fahîşeyan hez kir.
Wey li wî ku ji pûtê darîn re dibêje: ‘Hişyar bibe!’ Ji kevirê lal re dibêje: ‘Rabe ser xwe!’ Ma pût rê nîşan dide? Va ye, bi zêr û zîv hatiye pêçan, Lê di navê de hilma jiyanê tuneye.
Bi vî awayî hûnê wan bibînin û hemû emrên Xudan bi bîr bînin. Hûnê wan bigirin ku nedin pey dil û çavên xwe yên ku zinayê dikin. Wê ev rîşî ji bo vê yekê hebin.
Xudan ji Mûsa re got: “Di nêzîk de tê bigihîjî bav û kalên xwe. Wê gavê wê ev gel rabe îlahên xerîb ên di nav wan de bihebîne, îlahên welatê ku herinê. Wê dev ji min berdin û peymana ku min bi wan re kiriye xera bikin.