8 “Ya Efrayîm, ezê çawa te bidim destan? Ya Îsraêl, ezê te çawa teslîm bikim? Ezê çawa te bikim wekî Admayê? Ezê çawa wekî Sevoyîmê bi te re tevbigerim? Dilê min peritî, Dilovaniya min dikele.
Dema milyaket ji bo Orşelîmê tune bike destê xwe dirêj kir, Xudan fikra xwe ya hilweşandinê guhert. Ji milyaketê ku gel tune dikir re got: “Bes e! Destê xwe bikişîne.” Milyaketê Xudan li ber bêndera Arawnayê Yevûsî disekinî.
Lê dilê jina ku zarokê wê sax e li ser zarokê wê dişewitî, ji padîşah re got: “Ezbenî ez di bextê te de me, zarokê sax bidin wê, tenê wî nekujin.” Lê ya din got: “Bila ne yê min be, ne jî yê te; bikin du şeq.”
Lê ji ber peymana ku wî bi Îbrahîm, Îshaq û Aqûb re çêkir, Xudan li wan hat rehmê. Dilê wî bi wan şewitî û ew ber bi wan ve çû. Wî nexwest wan helak bike. Heta niha jî wî ew ji ber çavê xwe neavêtine.
Here, bi van gotinan gazî bakur bike û bibêje: “‘Ya Îsraêla çivanok vegere!’ Ev e gotina Xudan. “‘Êdî ezê bi hêrs li we nenêrim, Çimkî ez dilovan im’ Ev e gotina Xudan. “‘Ez nikarim hêrsa xwe her û her bidomînim.
“Ma kurê min ê delal ne Efrayîm e? Ma kurê min ê şîrîn ne ew e? Tevî ku li dijî wî dibêjim, Ez wî ji bîra xwe dernaxim. Loma dilê min lê tê rehmê, Ezê esse li ber wî bikevim.” Ev e gotina Xudan.
‘Heke hûn li vî welatî bimînin, ezê we ava bikim û hilneweşînim. Ezê we daçikînim û ji kokê ranekim. Çimkî ez ji ber xerabiyên min anîn serê we xemgîn im.
Ya Xudan binêre! Ez di tengasiyê de me, kezeba min xwînî dibe. Dilê min peritî, Çimkî ez gelek serhildêr bûm. Li derve şûr bêzarok dihêle, Li malê tenê mirin heye.
“Kengê min xwest şifayê bidim Îsraêl, Sûcên Efrayîm, Xerabiyên Sameryayê derdikevin meydanê. Ew hîle dikin. Diz dikevin malan, Li derve komên rêbiran şelandinê dikin.
“Çawa ku min Sodom û Gomorayê serobino kir, Min hinek ji we jî serobino kir. Hûn bûn wekî êzingê nîvşewitî yê ji êgir rizgarbûyî. Dîsa jî hûn li min venegeriyan.” Ev e gotina Xudan.
Gotina Xudanê Karîndar, Xwedayê Îsraêl ev e: Ji ber vê yekê, ez bi serê min bikim, Wê Moav bibe wek Sodomê, Wê Emmonî bibin wek Gomorayê. Wê bibin milkê gezgezkê û kortên xwê, Wê her û her wêrane bibin. Wê bermayiyên gelê min wan talan bikin Û wê saxmayiyên miletê min wan wek mîras bistînin.
«Wax Orşelîm, heywax Orşelîma ku pêxemberan dikuje û yên ku ji wê re hatine şandin dide ber keviran. Ka çawa mirîşk çîçikên xwe di bin çengên xwe de dicivîne, çend caran min jî xwest ku ez zarokên te bicivînim, lê we nexwest.
“Nifşê bê, kurên we yên ku wê piştî we rabin û xerîbên ku wê ji welatên dûr bên, wê belayên vî welatî û nexweşiyên ku Xudan ew pê nexweş kirine bibîne.
Wê tevahiya welêt bi xwê û kukurdê bişewite. Wê tov neyê avêtin, şitil nede û şînahî nebe. Wê wekî Sodom, Gomora, Adma û Sevoyîmê bibe ku Xudan ew bi hêrs û xezeba xwe serobino kirin.
Bi eynî awayî Sodom, Gomora û bajarên der û dora wan jî wek wan fuhûşî kirin û ketin pey bedenên din. Ew bajar bi kişandina cezayê agirê herheyî bûn mînak.