Mûsa got: “Heke hûn bi baldarî guhê xwe bidin dengê Xwedayê xwe Xudan û ya ku li ber çavê wî rast e bikin, guh bidin emrên wî û miqateyê hemû qanûnên wî bin, ezê wan nexweşiyên ku min dane Misriyan, yekê jî nedim we. Çimkî yê ku şifayê dide we ez im, ez Xudan im.”
Roja ku Xudan şikestiyên gelê xwe pêça Û birîna bi lêxistina xwe çêkiriye qenc kir, Wê ronahiya heyvê wekî ronahiya rojê bibiriqe. Wê ronahiya rojê heft qat be, Wekî ronahiya heft rojan.”
“Ya Mala Aqûb! Ya bermayiyên Mala Îsraêl! Hûn kesên ku ji dema ji zikê dayikê derketine, Ji dema ji zik çêbûne Heta niha ez we hildigirim, min bibihîzin!
Di tevahiya tengasiya wan de ew aciz bû. Milyaketê ku ji hizûra wî hat ew rizgar kirin. Erê, Xudan bi hezkirin û rehma xwe ew rizgar kirin, Ew hildan û di hemû rojên borî de ew hilgirtin.
“Kengê min xwest şifayê bidim Îsraêl, Sûcên Efrayîm, Xerabiyên Sameryayê derdikevin meydanê. Ew hîle dikin. Diz dikevin malan, Li derve komên rêbiran şelandinê dikin.
Wê rêwîtiya dirêj a ku Xwedayê we Xudan çil salan hûn li beriyê gerandî bînin bîra xwe. Wî hûn xistin tengasiyê û ceribandin ku ya di dilê we de heye û ka hûn emrên wî pêk tînin an na, xuya bibe.