6 Jin careke din bi zaro ma û keçek anî. Xudan ji Hoşêya re got: “Navê wê bike Lo-Ruhama. Ji ber ku ezê êdî li ber Mala Îsraêl nekevim, ezê nebexişînim.
Di neh saliya padîşahiya Hoşêya de Padîşahê Aşûrê Samerya stand û gelê Îsraêl sirgûnê Aşûrê kir. Wî ew li Halahê, li Gozana li ber keviya Çemê Xabûrê û li bajarên Medan da bicihkirin.
Gava guliyên wê hişk bibin, Wê bên jêkirin. Wê jin werin û wan bişewitînin. Çimkî ev gel fêm nake. Loma wê afirandarê wan Li ber wan nekeve, Yê ku şikil daye wan, Wê rehmê li wan neke.
Ezê wê li welêt ji bo xwe daçikînim. Ezê li ber Lo-Ruhama, bikevim. Ezê ji Lo-Ammî re bibêjim ‘Tu gelê min î.’ Ewê jî, ji min re bêje: ‘Tu Xwedayê min î.’”
Xudan ji min re got: “Tu çi dibînî Amos?” Min got: “Şaqulekê dibînim.” Reb jî got: “Va ye, ezê şaqulekê deynim nav gelê xwe Îsraêl Û ezê êdî wan nebexişînim.”