Wî ji Sarayê re got: “Va ye ez hezar perçe zîv didim birayê te. Ev ji bo kesên li ba te delîlek e ku kesî dest nedaye te. Bila herkes bizanibe ku tu bêsûc î.”
Di nav darên daristanê de dara sêvê çawa be, Di nav xortan de evîndarê min wisa ye. Ez li ber siya wî rûniştim, çi xweş bû, Tehma fêkiyê wî li ser devê min şîrîn bû.
Îsa bi meselan ji wan re dest bi peyivînê kir: «Mirovekî rez danî, hawirdora wî sênc kir; mahserek kola û birca nobedaran çêkir. Piştre wî rez bi kirê da rezvanan û çû welatekî din.