Padîşah bi hêrs ji ser sifreya ziyafetê rabû û çû bexçeyê qesrê. Haman li hundir ma ku ji Estera Şahbanû bexişandina canê xwe bixwaze. Çimkî ew pê hesiyabû ku padîşah biryara tunekirin wî daye.
Bi destê min bigire, birevîne! Bila padîşah min bibe odeyên xwe. Emê bi te re şa û kêfxweş bibin. Emê ji şerabê zêdetir, Hezkirina te bi bîr bînin. Heqê wan heye ji te hez bikin.
Ez ketim bexçeyê xwe, dotmama min, bûka delal! Min mûra xwe da hev bi biharata xwe, Min şana xwe, tevî hingivê xwe xwar. Min şeraba xwe, tevî şîrê xwe vexwar. Hevalno bixwin, vexwin! Ji hezkirinê kêfxweş bin, evîndarno!