12 Li erdê kulîlk xuya dikin. Demên stranan hatin, Dengê qumriyan li diyarê me hat bihîstin.
Xudan ji Avram re got: “Ji min re çêlekeke sê salî, bizineke sê salî û beranekî sê salî, qumrî û kevokekê bîne.”
Nespêre cinawiran, canê kevoka xwe, Tu car ji bîr neke, rewşa belengazên xwe.
Xwezî bi wî gelî ku dizane bi şahî biqîre! Û di ronahiya rûyê te de dimeşe, ya Xudan.
Va ye zivistan derbas bû, Baran derbas bûn û çûn.
Ez çûm bexçeyê gûzan Ku bibînim şaxên şîn ên newalan. Ka bibînim mêw gupik dane? Ka bibînim kulîlkên hinaran pişkivîne?
Evîndarê min çûye bexçeyê xwe, Mişara kulîlkên bêhnxweş Ku pez biçêrîne û sosinan bicivîne.
“Hûnê esse bi şahî derkevin Û Bi xêr û silamet rêberiya we bê kirin. Wê gir û çiya li pêş we bi şahî biqîrin, Wê hemû darên mêrgan li çepikan bixin.
Leglega li ezmanan jî demên xwe dizane. Qumrî, hechecik û quling demên koçkirina xwe pêk tînin. Lê gelê min hikmên Xudan nizane.
Bila peyva Mesîh bi hemû dewlemendiya xwe ve, di dilê we de cih bigire. Bi hemû şehrezayiyê hevdû hîn bikin, şîretan li hev bikin; bi gotina Zebûran, lavije û stranên ruhanî, di dilê xwe de bi şikirdarî ji Xwedê re bistrînin.