1 Helbesta herî xweş a Silêman e.
Wî sê hezar meselok gotin û hezar û pênc stranên wî hebûn.
Xudan çawa ku ji Silêman re got, şehrezayî da wî. Hîram û Silêman li hev aş kir. Herduyan di navbera xwe de peymanek girê da.
Yê bêaqil di dilê xwe de, «Xwedê tune» dibêje. Mirov xera bûn, karê xerab serî hildan û çûn. Nema kesî qencîker.
Bila ew min bi ramûsanên devê xwe maç bike. Hezkirina te ji şerabê çêtir e.
Ez ji bo rezê evîndarê xwe, Strana evîndarê xwe bêjim: Li girekî axa wî berdar, Rezekî evîndarê min hebû.
