Xudan bi bêhna xweş a qurbanên şewitandinê kêfxweş bû û got: “Tevî ku meyla dilê mirov ji zarokatiyê ve bi ser xerabiyê ve ye, êdî ezê careke din ji ber mirovan vê axê nalet nekim. Wekî min niha kir, êdî ezê careke din her jîndarî tune nekim.
Ma bav û kalên we wiha nekir? Ma Xwedayê me tevahiya belayan bi ser me de, bi ser vî bajarî de neanî? Hûn jî bi mirdarkirina Roja Septê, hêrsa Xwedê li ser gelê Îsraêl zêdetir dikin.”
Wey li wî miletê guneh dike, Gelê neheqî li xwe barkirî, Ziriyeta xerabkaran, Zarokên xerabûyî! Wan dev ji Xudan berda Û Pîrozê Îsraêl kêm dît. Wan pişta xwe danê.