Ezê werim xwarê û li wir bi te re bipeyivim. Ezê ji ruhanîtiya li ser te hilînim û bidim wan. Ji bo ku tu tenê hilnegirî, wê gel vî barî bi te re hilgire.
“Wê gavê min li Yêşû emir kir û got: ‘Te bi çavê xwe her tiştê ku Xwedayê we Xudan anî serê van herdu padîşahan dît. Wê ji her padîşahiya ku tu tê re derbas bibî re jî wisa bike.
Xudan ji Mûsa re got: “Va ye roja mirina te nêzîk bû. Gazî Yêşû bike. Hûn li Konê Hevdîtinê werin bisekinin, ezê wî peywirdar bikim.” Mûsa û Yêşû çûn û li Konê Hevdîtinê sekinîn.
Wê Xwedayê we Xudan li pêşiya we derbas bibe û van miletan li ber we tune bike. Hûnê wan biqewitînin. Çawa ku Xudan got, wê Yêşû li pêş we derbas bibe.
Ruhê Xudan hat ser wî û wî serweriya gelê Îsraêl kir. Otniyêl çû şer û Xudan Padîşahê Aram-Naharayîmê, Kûşan-Rîşatayîm da destê wî. Ew li dijî Kûşan-Rîşatayîm bi ser ket.
Xortekî lê vegerand: “Ez kurekî Yêşayê Bêtlehemî nas dikim ku baş li çengê dixe. Bi ser de jî ew mêrxasekî wêrek, biaqil û lihevhatî ye. Xudan jî pê re ye.”