7 Rîspiyên Moav û Mîdyanê heqê falbaziyê stand û çûn. Ew hatin ba Balam û gotinên Balaq jê re gotin.
Serekên te serhildêr, Bûne hevparên dizan. Tev ji bertîlê hez dikin, Dane pey diyariyan. Mafê sêwiyan nadin, Nakin doza jinebiyan.
Rast e, ev se têrnexwar in, Nizanin têrbûn çi ye. Ew şivanên nezan in. Gava her kesî qezenc kir, Hemûyan da ser riya xwe.
Serekên bajêr bi bertîlan serweriyê dikin, Kahinên wî bi pere hîn dikin, Pêxemberên wî jî bi pere falbazî dikin. Lê wekî ku xwe spartibûn Xudan, Dibêjin: “Ma qey Xudan ne bi me re ye? Wê tiştek neyê serê me!”
Balam ji wan re got: “Îşev li vir bimînin. Bi awayê ku wê Xudan ji min re bibêje, ezê bersiva we bidim.” Serekên Moavê wê şevê li ba Balam man.
Sêrbazî li dijî ziriyeta Aqûb vala ye Û falbazî bandorê li gelê Îsraêl nake. Niha wê ji bo Aqûb û Îsraêl bibêjin: ‘Xwedê ji bo wan çiqas qencî kir!’
Çaxê Balam dît ku pîrozkirina gelê Îsraêl di çavê Xudan de qenc e, wekî carên din li pey falan neket û berê xwe da beriyê.
Çimkî yên weha ne ji Xudanê me Mesîh re, lê belê ji zikê xwe re xizmetê dikin. Bi gotinên xweş û xemilandî dilê mirovên saf dixapînin.
Divê devê wan bê girtin, çimkî ew ji bo qezenca xwe ya qirêjî tiştên ku divê neyên hînkirin, hîn dikin û malan bi tevahî xera dikin.
Di nav kuştiyan de Balamê kurê Beor jî hebû ku falbaz bû.
Wan dev ji riya rast berda, varî bûn û riya kurê Beyor Balamê ku ji destmiza neheqiyê hez kir, girtin.
Wey li wan! Ew li ser riya Qayîn çûn û ji bo qezencê xwe avêtin nav xapandina Balam û di serhildana Qorax de helak bûn.