30 Kerê ji Balam re got: “Di hemû jiyana te de, kera ku heta îro tu lê siwar bûyî, ne ez im?! Min berê qet li te wiha kiribû?” Balam got: “Na.”
Balam ji kerê re got: “Tu henekên xwe bi min dikî. Di destê min de şûr hebûya minê hema wê gavê tu bikuştayî.”
Piştî vê yekê Xudan çavên Balam vekirin. Wî milyaketê Xudan dît ku bi şûrê tazî li ser rê sekinî ye. Wî xwe xwar kir û deverû çû erdê.
Îcar ji ber neheqiya wî li wî hat hilatin; kerê bê zar û ziman bi dengê mirovan peyivî û pêşî li harbûna pêxember girt.