22 Xwedê ji ber çûyîna wî hêrs bû. Milyaketê Xudan ji bo ku rê li ber wî bigire, li ser riya wî sekinî. Ew li kera xwe siwar bûbû û du xulamên wî pê re bûn.
Wî wekî dijmin kevanê xwe tikand, Wekî neyar destê xwe yê rastê rakir. Wî her tişta li ber çav hêja ye, kuşt. Xezeba xwe wekî êgir bi ser konê Siyona keç ve rijand.
Xudan jê re got: “Navê kurik deyne Yîzreyêl. Çimkî di demeke nêzîk de ezê tola xwîna ku li Yîzreyêlê hatiye rijandin, ji Mala Yêhû bistînim û dawiya padîşahiya Mala Îsraêl bînim.
Gava kerê, milyaketê Xudan dît ku şûrê tazî di destê wî de ye û li ser rê sekiniye, ji rê derket û berê xwe da nav zeviyê. Balamê kurê Beor li kerê xist ku bîne ser rê.