Wê ziriyeta wan di nav miletan de, Şaxên wan di nav gelan de bên zanîn. Hemû kesên wan bibînin, Wê bizanin ku ew ji wê ziriyetê ne Ku Xudan ew pîroz û bereket kiriye.”
Ya gelê min, pîlanên Balaqê Padîşahê Moavê bi bîr bîne! Bersiveke Balamê kurê Beor bîne bîra xwe. Ka ji Şîttîmê heta Gîlgalê çi qewimiye? Wê gavê tê bizanibî rizgariyên min.”
‘Va ye gelê ku ji Misrê derket, ser rûyê erdê nixamt. De were, ji bo min naletê li wan bîne. Belkî di şerê li dijî wan de ez serfiraz bim û wan biqewitînim.’”
Lava dikim were û ji bo min naletê li vî gelî bîne. Çimkî ew ji min hêzdartir e. Dibe ku em bi ser bikevin û wan ji welêt derxin. Ji ber ku ez dizanim, kesê tu pîroz bikî pîroz e û kesê tu naletê lê bînî binalet e.”
Balam ji Balaq re got: “Tu li ba qurbana şewitandinê bisekine, ezê hinekî herim pêş. Belkî Xudan li min xuya bibe û ew her çi ji min re bêje, ezê ji te re bêjim.” Piştre ew derket ser girekî tazî.
Çaxê Pîlatos li ser kursiyê dîwanê rûniştibû, jina wî jê re ev xeber şand: «Nebe ku tu tiştekî bi wî mirovê rast bikî, çimkî îşev di xewna xwe de min ji rûyê wî gelek tengahî dît.»
“Bi rastî Xwedayê we Xudan di her keda destê we de hûn pîroz kirin. Ew dizane ku hûn di vê beriya mezin re diçin. Di wan çil salan de Xwedayê we Xudan bi we re bû û tu kêmahiya we tunebû.
Ya gelê Îsraêl, xwezî bi te! Ma kî heye wekî te? Tu ew gel î ku ji aliyê Xudan ve hatiye rizgarkirin. Ew ji te re mertalê parastinê û şûrê rewnaq e. Wê dijminên te li ber te biçûk bin, Tê jî wan biperçiqînî.”