6 Xudan got: “Guh bidin gotina min: “Heke di nav we de pêxemberek hebe, Ez Xudan, ezê di dîtiniyekê de xwe pê bidim zanîn. Ezê di xewnê de pê re bipeyivim.
Niha jina wî lê vegerîne. Çimkî ew pêxember e û wê ji bo te dua bike û tê bijî. Lê heke tu wê bi şûn ve neşînî, bizanibe ku tu û hemû kesên te wê esse bimirin.”
Silêman hişyar bû. Fêm kir ku tiştê dîtiye xewn e. Hat Orşelîmê, li ber Sindoqa Peymana Reb sekinî, qurbanên aştiyê û şewitandinê pêşkêş kirin û ziyafetek da tevahiya xulamên xwe.
Pêxemberê ku xewna wî heye, bila xewna xwe bêje. Lê yê ku gotina min pê re ye, bila bi dilsozî gotina min bêje. Ma li ba genim, ka çi ye?” Ev e gotina Xudan.
Ew hê li ser vê yekê difikirî, milyaketekî Xudan di xewnê de lê xuya bû û got: «Ey Ûsivê Kurê Dawid! Netirse ku tu Meryemê ji xwe re bi jinîtî bînî. Çimkî yê ku di malzaroka wê de çêbûye ji Ruhê Pîroz e.
Ji ber vê yekê, va ye, ez ji we re pêxember, mirovên şehreza û mamosteyan dişînim. Hûnê hinekan ji van bikujin û xaç bikin û yên din jî li kinîştên xwe bidin ber qamçiyan û ji bajarekî biteriqînin bajarê din.
«Wax Orşelîm, heywax Orşelîma ku pêxemberan dikuje û yên ku ji wê re hatine şandin dide ber keviran. Ka çawa mirîşk çîçikên xwe di bin çengên xwe de dicivîne, çend caran min jî xwest ku ez zarokên te bicivînim, lê we nexwest.
Çaxê Pîlatos li ser kursiyê dîwanê rûniştibû, jina wî jê re ev xeber şand: «Nebe ku tu tiştekî bi wî mirovê rast bikî, çimkî îşev di xewna xwe de min ji rûyê wî gelek tengahî dît.»
Û gava ew derket derve, wî nikaribû bi wan re bipeyive û ew têgihîştin ku wî di Perestgehê de dîtiniyek dîtiye. Wî bi îşaretan ji wan re digot û lal ma.
Hê ku Petrûs şaşmayî li ser wê dîtiniya ku dîtibû difikirî, ew zilamên ku Kornêlyos şandibûn, li mala Şimûn dipirsîn, mal dîtin û li ber derî rawestan.
Yên ku li ser rûyê erdê rûdinin wê li ser wan şa bibin û wê gelek dilgeş bibin û ewê diyariyan ji hev re bişînin. Çimkî van herdu pêxemberan ezab didan wan ên ku li ser rûyê erdê rûdiniştin.