11 Mûsa ji Xudan re got: “Te çima xerabî bi xulamê xwe kir? Min çi kir ku dilê te bi min ne xweş e û te barê vî gelî da pişta min?
Ezê ji Xwedê re bêjim: ‘Min sûcdar dernexe, Eşkere bike tu çima li dijî min î?
Ya Xudan, eger tu bigirî hesabê sûcan, Ya Reb, kî dikare bimîne li ser lingan?
Evdê xwe derneyne pêş dîwanê, Çimkî tu kesê jiyandar, li pêş te dernakeve rastdar.
Mûsa ji Xudan lava kir û got: “Ez bi vî gelî çi bikim, hindik maye ku min bidin ber keviran.”
Mûsa li Xudan zivirî û got: “Ya Reb, te çima xerabî bi vî gelî kir? Te çima ez şandim?
Ax dayika min! Wey li min ku te ez anîm dinyayê! Ez bi tevahiya welêt re pevçûn û berberiyê dikim! Ne min bi deyn stand, ne jî min bi deyn da, Lê herkes nifir li min dike.
Çima êşa min bêdawî Û birîna min bêderman e? Ji bo çi, şifayê red dike? Ma tê ji min re wekî newaleke xapînok Û ava bêewle bibî?
“We gotiye: ‘Xulamiya ji Xwedê re tiştekî beredayî ye. Pêkanîna peywira wî, şîna li hizûra Xudanê Karîndar, çi bi me da qezenckirin?!
Mûsa bihîst ku her malbat li ber konê xwe digirî. Xudan bi vê yekê gelekî hêrs bû. Ev yek ne bi dilê Mûsa bû.
Heke tê bi vî awayî bi min re bidî û bistînî –heke dilê te bi min xweş e– Lava dikim hema vêga min bikuje ku ez tehlî-tengiya xwe nebînim.”
Ji bilî tiştên ji derve, ku her roj min diperçiqîne, xemxwarina hemû civînan e.
Lê ezê çawa bi tenê ji bin barê giran ê dozên we rabim?