Bi vî awayî ew ji Çiyayê Xudan bi rê ketin û qonaxa sê rojan çûn. Ji bo ku ji wan re dera bêhnvedanê bibîne, Sindoqa Peymana Xudan sê rojan li pêş wan çû.
Li Qadêşa li Beriya Paranê hatin ba Mûsa, Harûn û tevahiya civaka Îsraêl. Wan ya ku dîtine ji wan re û ji tevahiya civaka Îsraêl re got û fêkiyên welêt nîşanî wan da.
Gelê Îsraêl her tiştî bi awayê ku Xudan li Mûsa emir kiriye pêk anî. Di bin alên xwe de kon vedan. Bi vî awayî her kesî bi binemal û malbata xwe re koç kir.
Îcar wan li Beriya Sînayê, di çardehê meha pêşî de, ber êvarê Cejna Derbasbûnê pîroz kir. Gelê Îsraêl her tiştî bi awayê ku Xudan li Mûsa emir kiriye pêk anî.
Gotinên ku Mûsa li beriya li rojhilatê Çemê Şerîayê, li Eravaya li pêşberî Sûfê, di navbera Paran, Tofel, Lavan, Hasêrot û Dî-Zahavê de ji gelê Îsraêl re got ev in.
“Piştre, çawa ku Xwedayê me Xudan li me emir kir, em ji Horêvê bi rê ketin. Gava hûn di riya herêma çiyayî ya Amoriyan de bûn, we di beriya mezin û bi xof re derbas kir ku we bi çavê xwe dît. Di dawiyê de hûn hatin Qadêş-Barnêayê.
De rabin bi rê bikevin. Herin herêma çiyayî ya Amoriyan û gelên derdorê –Erava, herêma çiyayî, Şefêla, Negev û keviya Derya Spî– welatê Kenaniyan û Lubnanê û heta ber Çemê mezin ê Feratê.
û got: “Xudan ji Çiyayê Sînayê hat, Ji Çiyayê Seîrê li ser gelê xwe hilat. Ew li Çiyayê Paranê biriqî, Ew bi deh hezar pîrozan re hat, Di destê wî yê rastê de pêtên êgir hebûn.