Biblia Todo Logo
အွန်လိုင်း သမ္မာကျမ်းစာ

- ကြော်ငြာတွေ -




Ezra 7:6 - Kurmanji Încîl

6 Ev Ezra ji Babîlê çû. Ezra, nivîsendeyekî ku Şerîeta Mûsa ya Xwedayê Îsraêl Xudan dabû, baş zanibû. Ji ber ku destê Xwedayê wî Xudan li ser wî bû, padîşah her tiştê ku wî xwest da wî.

အခန်းကိုကြည့်ပါ။ ကော်ပီ




Ezra 7:6
40 ပူးပေါင်းရင်းမြစ်များ  

Zilêm got: “Êdî wê ji te re Aqûb neyê gotin, lê wê Îsraêl bê gotin. Çimkî te bi Xwedê û bi mirovan re rikeberî kir û tu bi ser ketî.”


Lê çavê Xwedayê wan li ser rîspiyên Cihûyan bû. Heta ku ji Daryûs re xeber şandin û jê bersiva nivîskî hat jî, kesek neda sekinandin.


Wan bi şahî heft rojan Cejna Nanê Şikeva pîroz kir. Çimkî Xudan şahiya wan anîbû. Xwedayê Îsraêl dilê Padîşahê Aşûrê zivirand ku di karê Mala Xwedayê Îsraêl de destê wan zexim bike.


“Ez, Artahşastayê Padîşah, ferman didim tevahiya peywirdarên xezîneya li herêma rojavayê Feratê ku Ezrayê Kahin, Nivîsendeyê Şerîeta Xwedayê Ezmanan çi ji we bixwaze bêqisûr pêk bînin.


Wî kir ku padîşah, şêwirmendên wî, fermandarên wî yên mêrxas ji min re dilovan bin. Bi saya destê Xwedayê min Xudan ku li ser min bû, ez hêzdar bûm. Min hinek serekên Îsraêlî da hev ku em bi hev re vegerin Orşelîmê.


kurê Avîşûayê kurê Pînehasê kurê Êlezarê kurê Harûnê Serkahin rabû.


Ew roja pêşî ya meha pêşî ji Babîlê derket û ji bo ku destê Xwedayê wî yê qenc li ser wî bû, di roja pêşî ya meha pêncan de gihîşt Orşelîmê.


Qeyda serekên binemalan û kesên di padîşahiya Artahşasta de bi min re ji Babîlê vegeriyan wiha ye:


Bi destê Xwedayê me yê qenc, wan mirovekî fêmdar ji me re şand. Şêrêvyayê ji ziriyeta Mahliyê kurê Lêwiyê kurê Îsraêl, tevî kur û birayên wî, bi giştî hijdeh kes hatin.


Çimkî min şerm kir û ji padîşah nexwest ku ew leşker û hespan bişîne ku di rê de me ji dijminên me biparêze. Me êdî jê re gotibû: “Destê Xwedayê me, ji bo qenciyê li ser hemû kesan e ku lê digerin. Lê hêz û hêrsa wî li dijî hemû kesan e ku wî berdidin.”


Di roja duwanzdehê meha pêşî de, em ji Coya Ahawayê rabûn ku herin Orşelîmê. Destê Xwedayê me li ser me bû. Wî em ji destên dijminan û kesên di rê de kemîn danîne rizgar kirin.


Di rojên Yoyaqîmê kurê Yêşûyê kurê Yosadaq de û di rojên Nehemyayê Walî û Ezrayê Kahin û Nivîsende de ew hebûn.


û birayên wî Şemaya, Ezarêl, Mîlalay, Gîlalay, Maey, Natanêl, Cihûda û Hananî bi amûrên muzîkê yên Dawidê zilamê Xwedê dimeşiyan. Ezrayê Nivîsende jî li pêşiya wan bû.


Bi şev ez tevî hinek zilaman rabûm. Min tiştê ku Xwedayê min ji bo Orşelîmê bikim xistibû dilê min, ji tu kesî re negot. Min tenê heywanê ez lê siwar bûm, bir.


Min ji wan re got ku destê Xwedayê min ê qenc li ser min e. Min gotinên ku padîşahê min ji min re gotibûn jî, ji wan re got. Wan got: “Em rabin û ji nû ve ava bikin.” Ji bo vî karê baş zend û bendê xwe ba dan.


Herwiha bila nameyek ji Asafê nobedarê daristana padîşah re jî bê nivîsandin. Bila ew daran bidin min ku kêranên ji bo dergehên birca li ba Malê, sûrên bajêr û xaniyê ku ezê lê bimînim bên çêkirin.” Ji bo ku destê Xwedayê min ê qenc li ser min bû, padîşah daxwaza min qebûl kir.


Gava dijminên me bihîst ku fena wan li me eşkere bûye û Xwedê betal kiriye, her kesê ji me vegeriya sûran ku karê xwe bike.


Piştî ku Îsraêlî li bajarên xwe bûn, di meha heftan de tevahiya gel çawa ku yek mirov bin, li meydana pêşberî Dergehê Avê civiya. Wan ji Ezrayê Nivîsende, Nivîsa Mûsa ya Şerîetê xwest ku Xudan tê de li gelê Îsraêl emir kiribû.


Di roja diduyan de, serekên binemalên tevahiya gel, kahin û Lêwiyî ji bo ku gotinên Şerîetê baştir fêm bikin, li ba Ezrayê Nivîsende li hev civiyan.


Ezrayê Nivîsende li ser bilindciyekî darîn sekinî ku ji bo vî karî hatibû çêkirin. Li kêleka wî, li aliyê rastê Mattîtya, Şema, Enaya, Ûriya, Hîlqiya û Maesêya bûn. Li aliyê wî yê çepê Pedaya, Mîşaêl, Malkiya, Haşûm, Haşbaddana, Zekeriya û Meşûllam sekinî bûn.


Nehemyayê Walî, Ezrayê Kahin û Nivîsende û Lêwiyiyên ku hînî gel dikirin ji tevahiya gel re got: “Îro ji Xwedayê we Xudan re pîroz e. Şînê nekin û negirîn.” Çimkî tevahiya gel gava guhdariya gotinên Şerîetê dikir digiriya.


“Tu daketî ser Çiyayê Sînayê û bi wan re ji ezmanan peyivî. Te rê û rêbazên dirust û Şerîeta rast, qanûn û emrên qenc dane wan.


Bila bizanibin ku ev destê te ye, Ya Xudan, te ev kiriye!


Ew peyva xwe digihîne Aqûb, Qanûn û rêznameyên xwe radigihîne Îsraêlê.


Ji dilê min gotinên xweş difûrin, Ji bo padîşah ez dibêjim helbestan, Zimanê min wek qelema nivîskarek hosta.


Hingê em dev ji te bernadin; Me vejîne, emê bang bikin navê te!


Di hemû riyên te de bila ew di bîra te de be Ku rêçikên te rast bike.


Gava ez hatim çima kes tunebû? Çaxê min gazî kir, çima kesî bersiva min neda? Ma destê min ewqas kurt e Ku ez we xilas nekim? An hêza min tunebû Ku ez we rizgar nekim? Ez bi erzşikandina xwe deryayê ziwa dikim, Ez çeman dikim berî. Masiyên wan ji bêaviyê, Ji tîbûnê dimirin û bêhn didin.


Va ye, destê Xudan ne kin e ne ku rizgar neke, Guhê wî ne giran e ku nebihîze.


“‘Hûn çawa dibêjin: Em şehreza ne Û Şerîeta Xudan li ba me ye? Va ye pênûsa derewîn a nivîsendeyan, Şerîet kir derew.


Hingê wî ji wan re got: «Ji ber vê yekê her Şerîetzanê ku li ser Padîşahiya Ezmanan hatiye perwerdekirin, mîna malxwê malê ye ku ji xezîna xwe tiştên nû û kevin derdixe.»


«Şerîetzan û Fêrisî li ser kursiyê Mûsa rûdinin.


hemû tiştên ku min li we emir kirine, hînî wan bikin, da ku pêk bînin. Va ye, ez herdem heta dawiya dinyayê bi we re me.»


Ma yê zana li ku derê ye? Yê Şerîetzan li ku derê ye? Devjenîkerê şehreza yê vê dinyayê li ku derê ye? Ma Xwedê şehrezayiya dinyayê venegerand bêaqiliyê?


Niha birano, ez wê Mizgîniya ku min da we û we jî qebûl kir û hûn tê de dimînin, bi we didim zanîn.


“Heke hûn baş guhê xwe bidin dengê Xwedayê xwe Xudan û hemû emrên wî yên ku îro ez li we dikim pêk bînin, wê Xwedayê we Xudan we ji hemû miletên dinyayê bilindtir bike.


“Va ye, çawa ku Xwedayê min Xudan li min emir kir, niha ez qanûn û rêbazan hînî we dikim ku li wî welatê hûn bikevinê û ji xwe re bikin milk, pêk bînin.


ကြှနျုပျတို့နောကျလိုကျပါ:

ကြော်ငြာတွေ


ကြော်ငြာတွေ