Ev Ezra ji Babîlê çû. Ezra, nivîsendeyekî ku Şerîeta Mûsa ya Xwedayê Îsraêl Xudan dabû, baş zanibû. Ji ber ku destê Xwedayê wî Xudan li ser wî bû, padîşah her tiştê ku wî xwest da wî.
Mûsa ji Harûn û kurên wî yên saxmayî Êlezar û Îtamar re got: “Ji pêşkêşiyên şewitandinê yên ji bo Xudan, pêşkêşiya dexlê ya mayî hilînin û wî bêhevîrtirş li ber gorîgehê bixwin. Çimkî gelekî pîroz e.
Mûsa ji Harûn û ji kurên wî Êlezar û Îtamar re got: “Porên xwe neyînin xwarê, kincên xwe jî neçirînin. Yan na hûnê jî bimirin û wê Xudan li tevahiya civakê hêrs bibe. Lê bila mirovên we û tevahiya Mala Îsraêl, ji bo agirê Xudan bigirîn.
Li ser vê yekê Pînehasê kurê Êlezarê Kahin ji eşîrên Gad, Rûbên û nîveşîra Minaşşe re got: “Îro em dizanin ku Xudan di nav me de ye, çimkî we pê re nedilsozî nekir. Bi vî awayî we gelê Îsraêl ji destê Xudan rizgar kir.”
û Pînehasê kurê Êlezarê kurê Harûn li ber wê nobedarî dikir.– Wan got: “Em dîsa li dijî Binyamîniyên pismamên xwe şer bikin an na?” Xudan got: “Şer bikin, çimkî ezê wan sibê bidim destê we.”