Gava avakaran hîmê Mala Xudan danî, li gorî emrê Dawidê Padîşahê Îsraêlê, kahinan bi kincên xwe, di destan de borî û Asafiyên Lêwiyî jî bi zîlên destên xwe sekinîn ku pesnê Xudan bidin.
Piştî vegera Mala Xwedê ya li Orşelîmê bi du salan, di meha diduyan de, Zerûbbabîlê kurê Şealtiyêl, Yêşûyê kurê Yosadaq, tevahiya birayên wan, kahin, Lêwî û tevahiya kesên ji Orşelîmê ji sirgûnê vegeriyan, dest bi avakirina Mala Xudan kir. Wan Lêwiyiyên ji bîst salî û mezintir kirin serkar.
Herwiha wî taximên zêr û zîv ên ku Nebûxadnessar ji Mala Xwedê ya li Orşelîmê derxistibû û bi xwe re xistibû perestgeha Babîlê ji wir derxist û da Şêşbassarê ku wî bi xwe ew kiribû walî.
Li ser vê yekê Zerûbbabîlê kurê Şealtiyêl û Yêşûyê kurê Yosadaq ji nû ve dest bi avakirina Mala Xwedê ya li Orşelîmê kir. Pêxemberên Xwedê bi wan re bûn û alîkariya wan dikirin.
Ma roja çêkirina tiştên biçûk kî kêm dibîne? Gava mirov di destê Zerûbbabîl de benikê pîvanê bibînin, wê şa bibin. Ew heft qendîl çavê Xudan in. Ew li seranserê dinyayê digerin.