3 Lê Zerûbbabîl, Yêşû û serekên binemalan ên din ji wan re got: “Avakirina Mala Xwedayê me ne karê we ye. Çawa ku Koreşê Padîşahê Parsê li me emir kiriye, tenê emê ji Xwedayê Îsraêl Xudan re wê ava bikin.”
Di yeksaliya padîşahiya Koreşê Padîşahê Parsê de ji bo peyva xwe ya bi riya Yêremya gotiye bi cih bîne, Xudan ruhê Koreşê Padîşahê Parsê hişyar kir. Koreş ji tevahiya gelên di bin desthilatdariya wî de ne, ev nivîs daye xwendin:
“Koreşê Padîşahê Pars wiha dibêje: ‘Xwedayê Ezmanan Xudan, tevahiya padîşahiyên dinyayê da min. Wî ez peywirdar kirim ku ez li Orşelîma Cihûdayê ji bo wî malekê ava bikim.
Di nav we de, ji tevahiya gelê wî kî hebe –bila Xwedê pê re be!– bila here Orşelîma Cihûdayê û Mala Xwedayê Îsraêl Xudan ji nû ve ava bike. Xwedayê ku li Orşelîmê ye ew e.
Piştî vegera Mala Xwedê ya li Orşelîmê bi du salan, di meha diduyan de, Zerûbbabîlê kurê Şealtiyêl, Yêşûyê kurê Yosadaq, tevahiya birayên wan, kahin, Lêwî û tevahiya kesên ji Orşelîmê ji sirgûnê vegeriyan, dest bi avakirina Mala Xudan kir. Wan Lêwiyiyên ji bîst salî û mezintir kirin serkar.
Min bersiv da wan û got: “Yê ku me bi ser bixe, Xwedayê Ezmanan e. Em xulamên wî, rabûn ku ji nû ve ava bikin. Li Orşelîmê, wê ne para we, ne jî axa we hebe. Wê kes behsa navê we jî neke.”
Û ji bo Koreş dibêje: ‘Ew şivanê min e, Wê hemû armanca min pêk bîne’ ez im. Yê ku ji bo Orşelîmê dibêje: ‘Wê bê avakirin’ Û ji Perestgehê re dibêje: ‘Wê hîmê te bê danîn’ jî dîsa ez im.”