7 Gelê Îsraêl pere da kevirbir û necaran û zeyt, xwarin û vexwarin da Saydayî û Sûriyên ku ji Lubnanê bi riya deryayê darên sedrê bînin Yafayê. Tevahiya van karan li gorî destûra Koreşê Padîşahê Parsê bûn.
“Niha emir bide ku ji Lubnanê ji min re darên sedrê bibirin. Wê xulamên min, bi xulamên te re bin. Li gorî her tiştê ku tu bêjî, ji bo heqdestên xulamên xwe, tu çi bixwazî ezê bidim te. Çimkî çawa ku tu dizanî, di nav me de kesên wekî Saydayiyan tune ne ku di darbirînê de hoste ne.”
Lê belê Ûnis ji ber Xudan reviya ku here Tarşîşê. Ew daket Yafayê û gemiyeke ku diçe Tarşîşê dît. Wî heqê riya xwe da û ket gemiyê ku bi wan re here Tarşîşê û ji Xudan dûr bikeve.
Hêrodês li Sûr û Saydayiyan gelek hêrs bûbû. Hingê ew hemû bi hev re hatin, piştî ku Bilastos şahneyê padîşah kişandin aliyê xwe, lihevhatin xwestin. Çimkî welatê wan ji aliyê xwarinê ve bi welatê Hêrodês ve girêdayî bû.
Ji ber ku Lîda nêzîkî Yafayê bû, şagirtan bihîst ku Petrûs li wê derê ye, du zilam şandin pey wî, jê daxwaz kirin û gotin: «Ji kerema xwe zû were ba me.»