Eyûb 9:5 - Kurmanji Încîl

⁵ Ew çiyayan ji cihê wan radike, Lê haya wan jê çênabe, Ew bi hêrsa xwe wan serobino dike.

Eyûb 9:5 ပူးပေါင်းရင်းမြစ်များ

Eyûb 26:6

Diyarê miriyan li ber Xwedê tazî ye, Xêliya warê helakê tuneye.

Eyûb 28:9

Ew destê xwe dirêjî kevirê heste dike, Çiyayan ji kokê ve serobino dike.

Eyûb 34:25

Ji ber ku ew bi kirinên wan dizane, Wan bi şev serobino dike û diperçiqîne.

Eyûb 40:11

Xezeba xwe ya zêde vala bike, Li qureyan binêre û wan nizim bike.

Eyûb 41:11

Gelo kê deyn daye min ku ez lê vegerînim? Di bin tevahiya ezmanan de çi hebe, ya min e.

Zebûr 114:6

Ey çiyano, çima hûn wek beranan, Ey girno, çima hûn wek berxan hilpetikîn?

Zebûr 46:2

Ji ber vê yekê, dinya serobino bibe, Çiya biqelibin himêza deryayan,

Zebûr 68:8

Erd hejiya, Asîman li pêş Xwedê dilop kir, Li pêş Xwedê, li pêş Xwedayê Îsraêlê, Sîna jî lerizî.

Îşaya 40:12

Ma kî bi kulma xwe avê dikişîne, Bi bosta xwe ezmanan dipîve? Kesek heye ku axa erdê dixe hundirê elbika pîvanê Yan çiyayan bi şihînê Û giran bi mêzînê bipîve?

Nahûm 1:5

Li ber wî çiya dihejin û gir dihelin, Li pêşberî wî, ji cihê xwe rûyê erdê dilebitin, Dinya û hemû şêniyên wê jî.

Nahûm 1:6

Kî dikare li ber xezeba wî bisekine? Kî dikare li ber hêrsa wî xwe ragire? Hêrsbûna wî wekî êgir dirije Û bi destê wî zinar perçe dibin.

Habaqûq 3:10

Bi dîtina te çiya hejiyan, Lehî rabûn û her tişt dan ber xwe. Kûrahiya deryayê kir xuşîn, Pêl bilind bûn.

Habaqûq 3:6

Ew sekinî û erd hejand, Bi awirê xwe milet lerizandin. Çiyayên qedîm tarûmar bûn, Girên herheyî tewiyan, Riyên Xwedê qet naguherin.

Zekeriya 4:7

‘Ma tu kî yî, ya çiyayê mezin? Tê li ber Zerûbbabîl bibî deştek! Gava ew kevirê dawî yê banê Perestgehê bîne, wê jê re biqîrin û bibêjin: Nûwaze! Nûwaze!’”

Metta 21:21

Îsa li wan vegerand û got: «Bi rastî ez ji we re dibêjim, eger baweriya we hebe û hûn nekevin şikê, hûn ne bi tenê dikarin tiştê ku bi vê dara hêjîrê bûye bikin, lê eger hûn ji vî çiyayî re bêjin: ‹Ji cihê xwe rabe û xwe bavêje deryayê› wê bibe.

Metta 27:51

Di wê gavê de perda Perestgehê ji serî heta binî çiriya û bû du perçe. Erd hejiya û lat qelişîn.

Lûqa 21:11

Erdhejînên mezin wê çêbin û li cih cihan xela û êşa zirav wê derkevin. Tiştên tirsehêz û nîşanên mezin wê li ezmên bibin.

Korîntî I, 13:2

Eger pêxemberîtiya min hebe û ez hemû siran û her zanayiyê bizanim û eger baweriya min a tam a ku çiyayan ji cihê wan rake hebe, lê hezkirina min tune be, ez qet ne tu tişt im.

Peyxam 11:13

Di wê saetê de erdhejîneke mezin çêbû, dehyeka bajêr hilweşiya û di erdhejînê de heft hezar mirov mirin. Yên bi şûn de man, tirsiyan û rûmet dan Xwedayê ezmên.

Peyxam 6:14

Û ezman wek pêçekekê li hev hat pêçan û hemû çiya û girav ji cihên xwe hatin rakirin.