12 Hê gava ter in û nehatine jêkirin, Beriya hemû giyayan diçilmisin.
Şahiya xeraban kurt e, Şabûna xwedênenasan hema gavek e.
“Ma li dera ku ritam lê tuneye qamîş derdikevin? Li dera ku av lê tuneye çîqil mezin dibin?
Riya hemû kesên ku Xwedê ji bîr kirine ev e Û wê hêviya kesê xwedênenas tune bibe.
Wê bêhn bikeve coyên wê, Wê avên şaxên Nîla Misrê kêm bibin û biçikin. Wê zil û qamîş biçilmisin.
Ew wekî deviya beriyê ne, Gava qencî bê, wê nebînin. Wê li axa ziwa ya beriyê Û li erdekî şor bi cih bin.
Ewê ku li ser erdê kevirî hatiye çandin jî, ew e ku peyvê dibihîze û di cih de bi şahî wê qebûl dike.
Çimkî: «Hemû mirov wek giyê ne Û hemû rûmeta wan jî wek kulîlka giyê ye. Giya hişk dibe û kulîlka wî dikeve,