Eyûb 7:6 - Kurmanji Încîl

⁶ “Rojên min ji mekûka tevnê bi leztir, Bêyî ku hêviyek hebe diqedin.

Eyûb 7:6 ပူးပေါင်းရင်းမြစ်များ

Eyûb 13:15

Va ye min bikuje jî, wê hêviya min jê be, Qet nebe, ezê rastiya riya xwe li hizûra wî biparêzim.

Eyûb 14:19

Av keviran hilû dike Û lehî axa erdê radike û bi xwe re dibe, Tu bi vî awayî hêviya mirovan tune dikî.

Eyûb 16:22

“Çimkî çend sal paşê, Ezê berê xwe bidim riya bêveger.

Eyûb 17:1

“Ruhê min êşiya û rojên min tefiyan, Goristan li benda min e.

Eyûb 17:11

Rojên min derbas bûn, Pîlan û hêviyên dilê min şikestin.

Eyûb 17:15

Wî çaxî wê hêviya min li ku be? Wê kî bikaribe hêviya min bibîne?

Eyûb 17:16

Gelo wê hêvî bikeve diyarê miriyan? Emê bi hev re herin binê axê?”

Eyûb 19:10

Wî ji her aliyî ve ez hilweşandime, ez tune bûm, Wî hêviya min wekî darekê ji kokê rakiriye.

Eyûb 6:11

Qey hêza min çi ye ku ez bisekinim? Dawiya min çi ye ku ez sebir bikim?

Eyûb 9:25

“Rojên min ji qasidekî bi leztir, Bêyî ku qenciyê bibînin direvin.

Zebûr 102:11

Rojên min wek siya berê êvarê ne, Û ez, wek giya çilmisîm.

Zebûr 144:4

Mirov wek hilmekê ye, Rojên wî, wek wê siyê ne ku diçin.

Methelokên 14:32

Kesê xerab bi xerabiya xwe xera dibe, Lê di mirinê de jî sitargeha rastan heye.

Yêremya 2:25

Tu lingê xwe ji gera pêxwas Û gewriya xwe ji tîbûnê biparêze. Lê te got: ‘Dev jê berde! Ez ji îlahên xerîb hez dikim Û ezê li pey wan herim.’

Efesî 2:12

Di wê demê de hûn bê Mesîh bûn, hûn ji hemwelatiya gelê Îsraêl der û ji peymanên sozê re xerîb, li dinyayê bê hêvî û bê Xwedê bûn.

یعقوب 1:11

Ji ber ku roj bi germiya xwe ya bi şewat hiltê û giyê hişk dike. Kulîlka giyê dikeve û spehîtiya wê namîne. Bi vî awayî yê dewlemend jî wê di nav kar û xebata xwe de biçilmise.

یعقوب 4:14

Lê hûn nizanin ku sibê jî wê çi çêbe. Jiyana we çi ye? Hûn hilmek in ku ji bo demeke kurt xuya dibe û di pey de winda dibe.

Petrûs I 1:13

Ji ber vê yekê li ser hişê xwe bin, amade û hişyar bin. Hemû hêviya xwe bi wê keremê ve girê bidin, ku hûnê bi xuyabûna Îsa Mesîh bistînin.

Petrûs I 1:24

Çimkî: «Hemû mirov wek giyê ne Û hemû rûmeta wan jî wek kulîlka giyê ye. Giya hişk dibe û kulîlka wî dikeve,