11 Qey hêza min çi ye ku ez bisekinim? Dawiya min çi ye ku ez sebir bikim?
Gelo rojên min ne li ber qedandinê ne? Min berde, piçekî şahiyê bibînim.
Tê pelê ku ba bi xwe re dibe bitirsînî Û bidî pey pûşê ziwa?
“Loma kesek telef dibe, Wekî tiştê riziyayî û cilê bizûzxwarî ye.
“Ruhê min êşiya û rojên min tefiyan, Goristan li benda min e.
Heke ez li benda diyarê miriyan bim ku bibe mala min Û min nivîna xwe li tariyê raxistibe,
“Gelo giliyê min ji mirovan re ye? Çima ez bêsebir nebim?
“Tu ji kesê bêhêz re çawa bûyî alîkar! Te çawa zendê bêqewet rizgar kir!
Qey hêza min mîna keviran xurt e? Yan qey goştê min ji tûnc e?
Di nîvê rê de Xudan hêza min qels kir, Rojên min kêm kir.
«Dawiya min ji min re bêje ya Xudan, Rojên min ên jimartî; Ka ez bizanibim, ji bo min çiqas kurt e jiyan!
Te jînek bi qasî bihuştê da min, Tişt nîne, li pêş te jîna min. Heta her kesê hêzdar, Tenê hilmek e.