9 Ew Xwedayê ku karên mezin ên nayên keşifkirin, Bêhejmar karên nûwaze dike.
Heke ez serê xwe rakim, tê wekî şêrekî nêçîra min bikî Û karê xwe yê erjeng dîsa nîşanî min bidî.
“Va ye, çavê min tevahiya van tiştan dît, Guhê min bihîst û min fêm kir.
“Eyûbo, guh bide vê yekê! Bisekine û li karên Xwedê yên mezin bifikire.
Qey tu bi hevkêşeya ewran Û kerametên Yê zanîna wî kamil e dizanî?
Dengê Xwedê bi kerametan dike gurmîn, Tiştên mezin ên ku em fêm nakin dike.
Te got: ‘Ev zilam kî ye ku şêwrê bi nezanî reş dike?’ Rast e, min gotinên ku min jê fêm nedikirin gotin, Tiştên ku ji min zêde ne û min nizanibû.
Karên mezin ên ku nayên zanîn Û kerametên bêhejmar çêkirine.
Eger ez wan bijmêrim, ji sêlakê zêdetir in. Ez hişyar dibim, hê ez bi te re me.
Xudan mezin e û hêjayî pesindanê ye, Aqil nagihîje mezinahiya wî.
Ya Xudan, Xwedayê min, Karên te yên zor ciwan, çiqas pirr in fikrên te ji bo mirovan; Tu kes nîne mîna te, Ez bidim bihîstin, bixwazim bêjim, Nayê dawiya wan.
Tu kêf nastînî ji qurban û pêşkişkirinê, Belê min gohên xwe vekirin. Tu qurbana şewatê û ya guneh jî naxwazî.
Xudan Xwedê, Xwedayê Îsraêlê pîroz be, Yê ku karên nedîtî dike, tenê ew e.
Çimkî tu mezin î û karên nedîtî dikî, Xwedayê tenê tu yî.
Wî her tişt di dema wî de xweş çêkir. Wî herheyîtî kir dilê mirovan. Dîsa jî mirov, karê ku Xwedê dike ji serî heta binî fêm nake.
Ma tu pê nizanî? Ma te nebihîstiye? Xwedayê herheyî, Xudan e! Wî binê dinyayê afirand! Ew ne diweste, ne jî qels dibe Û fêmdariya wî qet nayê zanîn.
Ey kûrahiya dewlemendî, şehrezayî û zanîna Xwedê! Ma kî dikare dîwankirina wî fêm bike! Ma kî dikare riyên wî salix bide!