5 Min li ser te bi guhan bihîstibû, Lê niha ez bi çavê xwe te dibînim.
Ev tenê keviya karên wî ne Û tişta me jê bihîstiye pistêneke biçûk e! Lê kî dikare gurmîna hêza wî fêm bike?”
Warê helakê û diyarê miriyan dibêjin: “Me xebera wê bi guhê xwe bihîst.”
Ew guhê mirovî wê gavê vedike Û bi terbiyekirina xwe, wî ditirsîne
“Gotineke bi dizî hat ba min, Pistepista wê gihîşt guhê min.
Loma ez xwe kêm dibînim Û di nav toz û xweliyê de tobe dikim.”
Di sala mirina Ûzziyayê Padîşah de, min dît ku Reb li ser textekî berz û bilind rûniştibû. Daw û delingê xiftanê wî Perestgeh tije dikir.
Min got: “Wey li min! Ez helak bûm. Çimkî ez zilamekî lêvqirêj im û di nav miletekî lêvqirêj de rûdinim. Lê çavê min Padîşah, Xudanê Karîndar dît.”
Ya Xudan, min nav û dengê te bihîst. Ya Xudan, li ber kirinên te ez şaş û metel mam. Di dema me de jî wan tiştan bike, Di dema me de jî wan bide zanîn. Lê çaxê tu hêrs dibî, dilovaniya xwe jî bi bîr bîne.
Tu caran, tu kesî Xwedê nedîtiye, lê Kurê yekta, Xwedayê ku li ber singê Bav e, wî bi xwe ew da zanîn.
Îşaya weha gotiye, çimkî wî rûmeta Îsa dîtiye û li ser wî peyiviye.
Û yê ku min dibîne, wî yê ku ez şandime dibîne.
Îcar bawerî ji bihîstinê tê û tiştê bihîstî ji peyva Mesîh e.