Eyûb 41:32 - Kurmanji Încîl

³² Li pey xwe şopeke birqok dihêle, Mirov difikire ku porê spî yê avên kûr heye.

Eyûb 41:32 ပူးပေါင်းရင်းမြစ်များ

Destpêk 1:15

Bila ev di qûbeya ezmên de bibin ronahî ku ronahiyê bidin erdê.” Wisa jî bû.

Destpêk 1:2

Erd vikîvala û bêşikil dibû, tariyê kûrahî radipêça. Ruhê Xwedê li ser rûyê avê digeriya.

Destpêk 15:15

Tê jî bi xêr û silamet bigihîjî bav û kalên xwe. Tê emrekî dirêj bijî û paşê werî veşartin.

Destpêk 25:8

Îbrahîmê kalbûyî û ji jiyanê têrbûyî di emrekî dirêj de, ruhê xwe da, mir û gihîşt pêşiyên xwe.

Destpêk 42:38

Aqûb got: “Kurê min bi we re nayê. Çimkî birayê wî mir û ew tenê ma. Heke di rê de tiştek were serê wî, hûnê serê min ê spî bi kul û keder berjêrî diyarê miriyan bikin.”

Eyûb 28:14

Ava kûr dibêje: “Ew ne di min de ye.” Derya dibêje: “Ne li ba min e.”

Eyûb 38:16

“Ma tu gihîştî heta ber kaniyên deryayê? Yan tu di avên kûr de geriyayî?

Eyûb 38:30

Av wekî kevir hişk dibin Û rûyê avên kûr diqerise.

Eyûb 41:31

Wekî sîtilekê avên kûr dikelîne, Deryayê wekî melhema nava dîzikê tevlihev dike.

Eyûb 41:33

Li ser erdê hempayê wî tuneye, Ji bo netirse hatiye afirandin.

Methelokên 16:31

Porê spî taca rûmetê ye, Bi jiyana rast hatiye bidestxistin.

Methelokên 20:29

Xweşikbûna xortan hêza wan e, Rûmeta kalan, porê spî ye.