Eyûb 40:4 - Kurmanji Încîl

⁴ “Ez kêm im, ez kî me ku bersiva te bidim? Loma destê xwe dibim ber devê xwe.

Eyûb 40:4 ပူးပေါင်းရင်းမြစ်များ

Destpêk 18:27

Îbrahîm dîsa got: “Tevî ku ez toz û xwelî me, ne tiştek im. Dîsa jî min xwe wêrek kir ku ez bi te re bipeyivim.

Destpêk 32:10

Ez ne hêjayî wê hemû dilsozî û dilovaniyê me ku te nîşanî xulamê xwe da. Çaxê ez di vî Çemê Şerîayê re derbas bûm, tenê şivdarê min hebû, lê niha ez bûme du beş.

Samûêl II, 24:10

Piştî ku wî gel hejmart, Dawid xwe sûcdar dît û ji Xudan re got: “Min gunehekî mezin kir! Ya Xudan, ez lava dikim sûcê xulamê xwe bibexişîne. Min bêaqiliyeke mezin kir.”

Padîşah I, 19:4

Li çolê rojek meşiya, paşê hat li bin deviyeke hêrvistê rûnişt, mirina xwe xwest û got: “Ya Xudan, êdî bes e! Hema niha ruhê min bistîne, çimkî ez ji bav û kalên xwe ne çêtir im.”

Ezra 9:15

Ya Xwedayê Îsraêl Xudan! Tu adil î. Îro, hinek ji me ji sirgûnê filitîne û sax mane. Tevî ku heqê kesî tuneye li ber te bisekine, va ye em bi sûcên xwe li ber te disekinin.”

Ezra 9:6

Min got: “Ya Xwedayê min, ez rezîl û şermezar dibim. Ez nikarim, rûyê min tuneye berê xwe bidim te. Çimkî neheqiyên me ji qirikê borîn û sûcên me gihîştin ezmanan.

Nehemya 9:33

Lê di tiştên têne serê me de tu rast î. Tu dilsoz bûyî, lê me xerabî kir.

Eyûb 16:21

Ku Xwedê li doza xwe û kurekî mirovan binêre, Wekî mirov ji bo cîranê xwe dike.

Eyûb 21:5

Berê xwe bidin min! Şaş û metel bimînin, Dest bidin ser devê xwe.

Eyûb 29:9

Serekan jî dengên xwe dibirîn Û destên xwe didan ber devên xwe.

Eyûb 31:37

Minê hemû gavên avêtine jê re bigota, Wekî mîrekî ezê nêzîkî wî bibûma.–

Eyûb 37:19

“Hînî me bike ka em jê re çi bêjin, Ji ber taristanê em nikarin doza xwe rêkûpêk bikin.

Eyûb 40:3

Eyûb bersiva Xudan da û got:

Eyûb 42:6

Loma ez xwe kêm dibînim Û di nav toz û xweliyê de tobe dikim.”

Zebûr 39:9

Ez hiş bûm, min girt devê xwe; Çimkî te ev kir.

Methelokên 30:32

“Heke te bi xwebilindkirinê bêaqilî kiribe An jî te şêwra xerabiyê kiribe, Destê xwe bide ber devê xwe!

Îşaya 53:6

Me hemûyan wekî pêz riya xwe şaş kir, Her yekî ji me ber bi riya xwe ve çû. Lê Xudan sûcê me hemûyan xist stûyê wî.

Îşaya 6:5

Min got: “Wey li min! Ez helak bûm. Çimkî ez zilamekî lêvqirêj im û di nav miletekî lêvqirêj de rûdinim. Lê çavê min Padîşah, Xudanê Karîndar dît.”

Îşaya 64:6

Çimkî em hemû bûn wekî kesê qirêj, Hemû karên me yên rast wekî kincên qirêj in. Em mîna pelekî diçilmisin, Neheqiyên me, wekî bayê me hildidin û dibin.

Lavijên Şînê 3:29

Bila bêyî ku hêvî bibire, Bi nefsbiçûkî bi devê xwe axê maç bike.

Daniyêl 9:5

Em ji emrên te, rê û rêbazên te qetiyan, me guneh kir, me sûc kir, me xerabî kir û me serî hilda.

Daniyêl 9:7

“Tu dadperwer î, ya Reb! Ji ber ku em ne dilsoz bûn te em avêtin welatên dûr û nêzîk. Em ew Cihûyên ku li wan deran dijîn, şêniyên Orşelîmê, hemû Îsraêlî îro em di nav şermê de ne.

Lêwiyî 13:12

“Heke bi qasî ku kahin dibîne nexweşiya çerman ji serî heta binî tevahiya bedenê rapêçaye,

Mîxa 7:16

Wê milet vê yekê bibînin Û tevî hemû xurtiya xwe şerm bikin. Wê destê xwe deynin ber devê xwe, Wê guhê wan ker bibe.

Habaqûq 2:20

“Xudan di Perestgeha xwe ya pîroz de ye. Bila tevahiya dinyayê li ber wî bêdeng be!”

Zekeriya 2:13

Hemû beşer, li ber Xudan hiş bin! Ji ber ku ew ji warê xwe yê pîroz rabû û tê.

Lûqa 18:13

Lê yê bacgir ji dûr ve rawesta û nedixwest çavên xwe jî ber bi ezmên ve hilde; wî li singê xwe dixist û digot: ‹Ya Xwedê, li min gunehkarî were rehmê!›

Lûqa 5:8

Gava Şimûn-Petrûs ev dît, wî xwe avêt ber çokên Îsa û got: «Ya Xudan, ji min dûr keve, çimkî ez mirovekî gunehkar im.»

Tîmotʼêyo I 1:15

Ev peyv dilsoz e û bi her awayî hêjayî qebûlkirinê ye, ku dibêje: «Mesîh Îsa hatiye dinyayê, da ku gunehkaran xilas bike» û ji wan ê herî gunehkar ez im.

Dadger 18:19

Wan jê re got: “Hiş be! Devê xwe bigire û bi me re were. Ji me re bibe şêwirmend û kahin. Ma ji bo te kîjan çêtir e? Kahintiya li mala zilamekî yan kahintiya ji tevahiya binemalek an eşîreke gelê Îsraêl re?”