Eyûb 4:21 - Kurmanji Încîl

²¹ Gava benê konê jiyana wan qetiya, Ew ji şehrezayiyê bêpar dimirin.’

Eyûb 4:21 ပူးပေါင်းရင်းမြစ်များ

Eyûb 18:21

Bi rastî warê neheqan wisa ye Û cihê xwedênenasan ev e.”

Eyûb 32:9

Şehreza ne kesên kal in, Kesên heqiyê fêm dikin ne rîspî ne.

Eyûb 36:12

Lê heke guh nedin, Wê bi şûr tune bibin Û ji ber nezaniyê bimirin.

Eyûb 8:22

Wê kesên ji te nefret dikin bi şermê bên rapêçandin Û konê xeraban tune bibe.”

Zebûr 39:11

Ji ber gunehê wan, Tu ceza dikî mirovan, Wek bizûzê diqedînî, ya ku ezîz e li ber dilê wan. Ya rast, herkes tenê hilmek e.

Zebûr 39:5

Te jînek bi qasî bihuştê da min, Tişt nîne, li pêş te jîna min. Heta her kesê hêzdar, Tenê hilmek e.

Zebûr 49:14

Ewê wek keriyê miyan, bên ajotin diyarê miriyan, Wê mirin bibe şivanê wan. Bi avêtina rojê re, wê rastî li ser wan bibe serwer, Wê birize cesedê wan, Êdî diyarê miriyan bibe mala wan.

Zebûr 49:20

Bi hemû rewnaqiya xwe ji têgihîştinê dûr e însan, Helaq dibe û diçe, wek heywan.

Methelokên 5:23

Wê ji tunebûna terbiyeyê bimire Û ji ehmeqiya zêde riya xwe şaş bike.

Îşaya 14:16

Kesên te dibînin Wê çavên xwe ji ser te nedin alî. Li ser te bifikirin û bêjin: “Kesê ku dinya dihejand, Padîşahî dilerizand,

Îşaya 2:22

Êdî baweriya xwe bi mirovan neyîne, Roj tê nefes lê namîne. Ma qedrê wî çi ye?

Lûqa 12:20

Lê Xwedê jê re got: ‹Bêaqilo, îşev canê te wê ji te bê xwestin. Îcar ew malê ku te hilaniye wê ji kê re bimîne?›

یعقوب 1:11

Ji ber ku roj bi germiya xwe ya bi şewat hiltê û giyê hişk dike. Kulîlka giyê dikeve û spehîtiya wê namîne. Bi vî awayî yê dewlemend jî wê di nav kar û xebata xwe de biçilmise.