13 Bi şev, ji nav fikrên xewnan, Gava xewa giran dikeve çavê mirovan,
Piştî ku roj çû ava, Avram ket xeweke giran. Tariyeke bi tirs û bizdan bi ser wî de hat.
Xwedê Xudan kir ku Adem bikeve xeweke giran. Hê di xewê de bû, wî parsûyekî wî derxist û goşt xist cihê wî.
Lê Xwedê bi şev hat xewna Avîmelek û jê re got: “Ji ber ku te ev jinik anî, tê bimirî. Çimkî ev jinik zewicandî ye.”
Wî di xewna xwe de pêpelûkekê dît ku ji erdê heta ezmanan dirêj dibe. Milyaketên Xwedê pê dihatin xwarê û diçûn jor.
Lê Xwedê bi şev hat xewna Lavanê Aramî û jê re got: “Hay ji xwe hebe! Ji Aqûb re ne tiştekî baş û ne jî tiştekî xerab nebêje.”
Wê şevê Xwedê di xewnê de bi Îsraêl re peyivî û got: “Aqûb, Aqûb!” Aqûb got: “Belê ezbenî!”
Saw û lerizîn bi ser min de hatin Ku hemû hestiyên min lerizandin.
Min dengvedana gotinên wî bihîstin, ez ketim erdê û di xeweke giran re çûm.
Paşê ev sir bi şev di xewnê de ji Daniyêl re hat eşkerekirin. Daniyêl pesnê Xwedayê Ezmanan da
Min xewnekê dît û ez tirsiyam. Gava ez di nav nivînan de me, fikir û dîtiniyên min ez bizdandim.
Gava ew bi min re dipeyivî, ez deverû çûbûm erdê û ne li ser hişê xwe bûm. Wî destê xwe dirêjî min kir û ez rakirim ser piyan.
Xudan got: “Guh bidin gotina min: “Heke di nav we de pêxemberek hebe, Ez Xudan, ezê di dîtiniyekê de xwe pê bidim zanîn. Ezê di xewnê de pê re bipeyivim.