Eyûb 4:11 - Kurmanji Încîl

¹¹ Şêr ji nebûna nêçîrê helak dibe, Ferxên şêremêyan ji hev belav dibin.

Eyûb 4:11 ပူးပေါင်းရင်းမြစ်များ

Destpêk 49:9

Cihûda, tu ferxê şêr î, Kurê min, tu destvala ji nêçîrê venagerî. Wekî şêremê xwe vedizelîne, Wekî şêrekî xwe vedikişîne, Kî diwêre wî aciz bike?

Eyûb 1:19

û va ye, bahozeke mezin ji aliyê din ê beriyê ve rabû û li her çar aliyên malê xist. Mal bi ser xortan ve ket û ew mirin. Ez bi tena serê xwe filitîm ku ji te re bêjim.”

Eyûb 20:10

Wê kurên wî destên xwe ji kerema belengazan re vekin, Wê mal û milkê wî bi destê xwe vegerînin.

Eyûb 29:17

Min erçenên neheqan dişikandin Û nêçîr ji nav diranên wan derdixist.

Eyûb 38:39

“Ma tu dikarî ji bo şêremê nêçîrê bikî Û zikê şêrên ciwan têr bikî

Eyûb 5:15

Lê ew hejaran ji ber devê şûrê wan, Ji destê hêzdaran rizgar dike.

Eyûb 5:4

Zarokên wî ji ewlebûnê dûr in, Li ber dergehê dadgehê diperçiqin, Kes wan rizgar nake.

Zebûr 34:10

Birçî û muhtac dibin, şêrên ciwan, Belê tu qencî, ji yên ku li Xudan digerin nayê dirixan.

Zebûr 34:11

Werin ey zarokno, goh bidin min ji can, Ezê hînî we bikim tirsa Xudan.

Zebûr 7:2

Eger ku nebe xelaskarekî min, Wek şêran, Wê perçe bi perçe bikin canê min.

Yêremya 4:7

Şêr ji hewinga xwe derket, Xerabkar ku miletan helak dike da rê. Ew ji cihê xwe derket Ku welatê te wêran bike. Wê bajarên te xera bibin, Wê tu kes lê nemîne.

Hoşêya 11:10

Wê li pey Xudan bimeşin, Xudanê ku wekî şêr dike himîn. Gava ew bike gurmînî jî, Wê zarokên wî ji rojava bi lerz vegerin.

Hejmartin 23:24

Va ye gel, wekî şêremê hişyar dibe, Wekî şêrekî ji cihê xwe radibe. Heta ew nêçîra xwe nexwe Û xwîna kuştiyan venexwe ranaze.”

Hejmartin 24:9

Ew mexel dibe, wekî şêrekî razayî, Wekî şêremê, kî dikare wan rake? Kesê te pîroz dike, bila pîroz be, Kesê naletê li te tîne, bila naletî be.’”

Tîmotʼêyo II 4:17

Lê Xudan li ba min rawesta û hêz da min, da ku bi saya min Mizgînî bi tevahî bê gotin û hemû milet bibihîzin. Îcar ez ji devê şêr rizgar bûm.