26 Ku li ser dera bêmirov, Li ser beriya kes lê tuneye baranê bibarîne,
Çaxê wî ji baranê re qanûn çêkir Û riya brûskên ezmanan danî,
“Ew dilopên avê bi jor ve dikişîne Û dilopên baranê bi hilma xwe disefîne.
Çi ji bo cezayê, çi ji bo erdê xwe, Çi jî, ji bo dilovaniyê, ew hemûyan dike.
Ma kî ji bo lehiya baranê co Û ji bo brûskê rê kola
Ew baranê dide rûyê erdê Û avê bi ser zeviyan ve dişîne.
Ew çolê dizivirîne gola avê, Axa ziwa dike kaniya avê.
Ew ji çaraliyên erdê ewran bilind dike, Ji bo baranê birûskan çêdike, Ji embarên xwe bayê radike.
Çolên te çêre didin, Û gir di şahiyê de dimînin.
Gava ew dengê xwe dike, Li ezmanan av dixuşe Û ew ji binê dinyayê jî ewran bilind dike. Ew ji bo baranê brûskan çêdike, Ji embarên xwe bayê dertîne.
Ma pûtekî miletan bikaribe baranê bibarîne heye? Ma ezman dikarin ji ber xwe, taviyê bibarînin? Ya Xwedayê me Xudan! Ma tu ne ew î? Hêviya me tu yî, çimkî te ev hemû tişt kirin.