Wê xulamên min wan ji Lubnanê bînin ber deryayê. Ezê jî wan wekî kelek girê bidim û bi riya deryayê, cihê ku tu ji min re bêjî, ezê wan ji hev vekim û tê wan bibî. Tê daxwaza min, bi dayîna xwarina maliyên min, temam bikî.”
Çimkî Xwedê şehrezayî, zanabûn û şabûnê dide zilamê ku jê razî ye. Îcar Xwedê, karê civandin û danîna ser hev dide yê gunehkar, ji bo ku piştre bide kesê qenc. Ev jî, ji bo mirov pûç û wek ketina pey bayê ye.