9 Bila stêrên destê sibê tarî bibin, Bila li benda ronahiyê be, lê wê bidest nexe Û tîrêjên seherê jî nebîne.
Çimkî wê rojê deriyên zîkê diya min negirtin Û derd ji çavên min veneşartin.
Bila kesên naletê li rojan tînin, naletê li wê rojê jî bînin, Ew kesên di hişyarkirina Livyetan de jêhatî ne.
Gava ez li benda qenciyê bûm, xerabî hat, Ez li hêviya ronahiyê bûm lê tarî hat.
Mirovekî tirsê tuneye ku wî hişyar bike, Îcar kî dikare derkeve pêşberî min?
Bênijandina wî ronahiyê dide, Çavên wî wekî tîrêjên şeveqê ne.
Beriya ku tarî bikeve erdê Û lingên we li çiyayên tariya êvarê biterpile, Xwedayê xwe Xudan birûmet bikin. Çimkî gava hûn li benda ronahiyê ne, Wê Xudan rojê bizivirîne şevereş û taristana kûr.
Em li hêviya aştiyê man, lê qencî nayê, Em li benda şifayê man, va ye saw tê.