16 Çima ez wekî zarokekî ji ber diya xwe çûye nehatim veşartin, Wekî zarokekî ku ronahî nedîtiye.
Ezê wisa bûma, wekî ez çênebûme, Wê ez ji zikê dayikê bibirama gorê.
Yan bi mîrên ku xweyî zêr in Û malên xwe bi zîv tije kirine re.
Li wir xerab dev ji eziyetê berdidin, Li wir westa bêhna xwe vedidin.
Bila bibin wek şeytanokê ku dihelin û diçin. Wek zarokê ji ber jinê çûyî, rûyê rojê nebînin.
Hê ku beroşên wan, agirê striyan nebihîstine, Çi terr û çi jî hişk, wê bi bagerê bipengizin.
Lê yê ku hê nehatiye dinyayê Û karên xerab ên ku li ser rûyê erdê tên kirin nedîtiye, Ji herduyan dilgeştir e.
Zilamekî ku sed zarokên wî hebin, salên dirêj jiyabe û rojên salên wî gelek bin, lê canê wî ji qenciyê têr nebûbe û di gorekê de nehatibe veşartin, ez dibêjim ku rewşa zarokê ji ber diya xwe çûyî ji ya wî çêtir e.
Piştî hemûyan jî, ji min re jî xuya bû, ez ê ku mîna zarokekî jiberçûyî me.