4 Dûrî dera kes lê dijî, ew kanan dikolin, Li dera lingê mirov jî, ji bîr kiriye, Ji her kesî dûr xwe davêje werîs û dihejîne.
Di şeş sed saliya Nûh de, di roja hivdehê meha diduyan de hemû kaniyên kûrahiya erdê derbûn û kulekên ezmanan vebûn.
Mirov dawî li tariyê tînin Û di taristan û şevereşê de Heta sînorê dawî li van keviran dikolin.
Nan ji erdê dertê, Lê binê erdê bi êgir serobino dibe.